Recensie Marathon Olympische Spelen Amsterdam 1928 HC
door Nicolas Debon
Uitgeverij Scratch

Stripmaker Nicolas Debons Het experiment was mijn eerste kennismaking met diens werk.
Hij vertelt daarin het waargebeurde verhaal van een anarchistische kolonie in de Ardennen die net zo geruisloos begon als zijn weer ten onder ging, maar daartussen toch een tijdje vrij succesvol en hoopgevend was. Het hele gebeuren bleek afhankelijk van één man.
Het was de kwaliteit van dat album die maakte dat ik Marathon - Amsterdam 1928 een kans wilde geven, want verder was er weinig dat mij aansprak in zijn nieuwste album. Ik heb niets met sport, dus een boek over de Olympische marathon zou mij in principe niet moeten boeien. Wat kan er interessant zijn aan pagina’s lang plaatjes van hollende mensen?
Meedoen is leuker dan kijken (al trekt ook meedoen mij absolúút niet).
De inkleuring is op het eerste gezicht eenzijdig van toon en saai, de tekeningen krasserig en niet erg flitsend. Maarrr... eenmaal aan het lezen weet Debon me toch te ‘pakken’.

De kern van het verhaal is – daar is dan toch iets dat me aanspreekt – de underdog die triomfeert.
De Olympische marathon werd gewonnen door een Franse Algerijn waarvan niemand echt iets verwacht had (het verklaart meteen waarom een Fransman een strip maakt over een marathon in Nederland). Debon verweeft het verhaal van El Ouafi Boughéra met dat van een reporter die uitverkoren is om mee te rijden in autocar om de wedstrijd te verslaan.
Maar veel meer dan het verhaal van deze twee figuren vertelt Debon het verhaal van de marathon zélf. Wat meteen opvalt is het landschap: In 1928 liep je vanaf het Olympisch stadion zó langs de Amstel de velden in, nu nauwelijks nog voor te stellen in de volgebouwde randstad.

Debon weet niet zozeer door gebruik van woorden, maar vooral door béélden de lezer duidelijk te maken hoe de marathon verliep! Zo laat hij paarden in een weiland mee draven met de renners om een gevoel van snelheid over te brengen; gebruikt hij op vernuftige wijze de wieken van een molen en de wijzers van een horloge om het tijdsverloop te illustreren en maakt hij heel creatief gebruik van qua grootte afwisselende kaders om grafisch de 42 kilometer weer te geven.
Het waaide die dag erg hard en ook dat weet Debon perfect in zijn tekeningen vast te leggen: wapperende vlaggen; afwaaiende hoeden; ruisende graanvelden – je vóelt als lezer bijna hoe het was.
De marathon van 1928 laat zich niet in lettertjes vastleggen, ook in deze recensie niet, maar Debon maakt met dit grafische verslag van dit sportgebeuren één van de beste tekstarme strips die ik ooit las!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!