Recensie Robbedoes oneshot 12 Tulpen uit Istanboel
door Hanco Kolk

Een Robbedoes door Hanco Kolk!
Even hoopte ik dat hij daarmee ook terug zouden keren naar de tekenstijl van Gilles de Geus. De eerste pagina's die ik van het project onder ogen kreeg stelden lichtjes teleur. Er was wel wat van Gilles in terug te zien, maar het was toch voornamelijk S1ngle wat de klok sloeg. Misschien tekent Hanco al te lang gestileerde poppetjes om nog terug te kunnen keren naar waar hij zijn professionele carrière mee begon... Anderzijds kan het ook zijn dat de Gilles-stijl gewoon teveel tijd kost. Kolk tekent elke dag een strook Single en bracht daarnaast vorig jaar nog (samen met Kim Duchateau) een forse graphic novel De man van nu uit.
Maar al die bedenkingen verdwenen als sneeuw voor de zon toen ik het verhaal eenmaal begon te lezen. Wie dit album uitheeft beseft dat er nog leven zit in de avonturenstrip! Er verschijnt meer dan genoeg moois, maar op het gebied van de klassieke avonturenstrips á la Robbedoes en Guus Slim kregen we de laatste jaren veel te veel zouteloze, gemakzuchtige albums voorgeschoteld.
Niet hier. Uit alles blijkt dat Kolk er zin in had.


Hij kreeg één opdracht mee: Het verhaal móest in Nederland spelen. Amsterdam? Nee, Rotterdam vond Kolk. Jaren zestig, de bloeitijd van Franquin's Robbedoes en andere klassieke avonturenstrips die Kolk tot voorbeeld dienden. Zo kwam hij uit bij de bouw van de Euromast en de opening van de Floriade. En daar vond hij wat hij zocht. Een historische kapstok om een spannend spionnenverhaal aan op te hangen. Een goed uitgangspunt, een goed scenario, steengoede dialogen en... volop grappen. Góeie grappen, niet van dat gezochte werk.
Hanco Kolk heeft – zo lijkt het – zijn stinkende best gedaan en heeft met name geploeterd op het scenario.
Tulpen uit Istanboel is een verademing, er kan met grote regelmaat hardop gelachen worden en Kolk's tekenwerk is – toch! – haast net zo slapstick als in Gilles de Geus op z'n best.
Een fantastische prestatie, waarin het typische doorouwehoeren uit Gilles zeer goed gecombineerd wordt met een avontuur vol actie en logica. Goede vondsten ook; dat gehannes met die speciale contactlenzen van de meest gevreesde spion ooit en het in-een-postkoets-zit-altijd-een-verrader subplot. Hier wordt gewoon zonder pretenties een AVONTUUR beleefd.

Het album heeft 64 pagina's, net zoals de andere Robbedoes oneshots, maar dat aantal lijkt onder de handen van Kolk te verdubbelen. Hij presteert er veel meer mee dan al de beroemde Franse auteurs met de laatste vijf Robbedoes oneshots klaarspeelden.
Hoewel Robbedoes en Kwabbernoot bij Kolk een soortgelijke opdracht aanvaarden als in het recente Happy family van Cambre & Legendre en ook slapstick in beide albums volop aanwezig is wint Tulpen uit Istanboel het wat mij betreft op alle fronten van Happy family.
Nou maar hopen dat ze dat in België (waar Happy family een succes was) en Frankrijk (waar ze weinig ophebben met Nederlandse tekenaars) ook inzien en dat Kolk de deur voor striptekenaars en -schrijvers uit ons land hiermee op een kier heeft gezet.
Als Hanco Kolk nou eens voortaan de Asterix ging schrijven...?...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!