Recensie De onzichtbare oorlog
1. Het agentschap
2. Het comite
door Olivier Martin, Laurent Galandon & Frank Giroud
Uitgeverij Daedalus

Toen het einde van de Tweede wereldoorlog naderde gingen de Amerikanen in Europa koortsachtig op zoek naar Duitse geleerden. Ondanks hun beestachtige regime dat Europa dik vijf jaar in z’n greep had gehouden was Duitsland óók het land van knappe koppen en geleerde mensen. Veel daarvan waren al uitgeweken naar onder andere Amerika, maar met name de raketgeleerden hadden onder Nazibestuur hun kwaliteiten aangescherpt met de ontwikkeling van de V1 en V2.
Amerika en Rusland waren beiden zeer geïnteresseerd in de Duitse rakettechnieken, waardoor het kon gebeuren dat een vooraanstaande Nazi als Werner von Braun later een eigen televisieprogramma kreeg op de Amerikaanse TV…

In het eerste deel van De onzichtbare oorlog krijgt twee agenten van de Amerikaanse intelligentiedienst opdracht om Manfred Fürbringer, specialist in geleidingssystemen voor de V2, in te lijven.
We schrijven 1951 en hij zit onder een schuilnaam ondergedoken in Egypte, waar hij zich voordoet als paardenhandelaar. Hij heeft een afkeer van bolsjewieken maar háát de Amerikanen nog veel fanatieker en wil níets met hen te maken hebben.
Het is aan Cassandra en Max om Manfred over te halen tóch voor de Amerikanen te gaan werken en ze doen een toenaderingspoging met behulp een weesjongetje. Rudi komt bij de zoon van Manfred in de klas en krijgt van zijn ‘ouders’ opdracht vriendjes met hem te worden om hen zo een ingang te geven in Manfreds huishouding…

De onzichtbare oorlog is Frank Girouds laatste stripreeks (hij overleed in 2018).
Net zoals bij zijn bekendste strips (De tien geboden, Quintett, Geheimen) gooit hij ook hier na één deel het roer om en wordt het verhaal van een heel ándere kant bekeken als blijkt dat Manfred – nog vóór de Amerikanen hun haken in hem wisten te slaan – al gerecruteerd was door de Russen.
Ik ben benieuwd wat Giroud & Co. nog voor azen uit hun mouwen toveren voor het afsluitende deel, maar deze eerste twee delen zijn goed geschreven strips over de strijd tussen Oost en West om – uiteindelijk – de eerste mensgemaakte projectielen de ruimte in te krijgen.
Laurent Galandon nam het schrijven van Giroud over en zijn tweede deel doet niet onder voor het eerste album dat Giroud zélf schreef.

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!