Recensie Theodoor Cleysters
13. De laatste reis van de Amok &
14. Aro Satoe
door Frank Le Gall
Uitgeverij Dupuis

Theodoor Cleysters begon zijn stripcarrière als schuchtere klerk op een scheepskantoor. In twaalf redelijk opeenvolgende albums zag de striplezer hem volwassen worden en toen werd het stil rond Theodoor.
Pas in 2018 – dertien jaar na deel twaalf – keert Frank le Gall terug naar de strip waarmee zijn stripcarrière begon, waarna het nog eens vijf jaar wachten was op het nu verschenen veertiende deel Aro Satoe.

Het ronde dat de tekenstijl van de eerste albums kenmerkte is er wel af en met name deel dertien De laatste reis van de Amok ziet er een stuk realistischer en strakker uit, hoewel Le Gall's eigenheid daar eigenlijk niet onder geleden heeft.
Helaas doet Le Gall met het veertiende deel qua tekenwerk weer een forse stap achterwaarts:
Het ziet er slordiger en kaler uit.
De finesse waar Le Gall in de loop van de dertien albums naartoe gegroeid was is verdwenen.
Misschien omdat hij sneller wil werken? Wellicht inkt hij tegenwoordig met de computer en heeft hij dat nog niet helemaal onder de knie? Waar het precies aan ligt weet ik niet, maar jammer is het wel.
Temeer daar de verhalen die Le Gall vertelt prima zijn.
Hij weet een heel fijn sfeertje op te roepen in deel 13 en 14, die eigenlijk samen één verhaal vertellen.

In De laatste reis van de Amok lezen we hoe Cleysters zijn terughoudendheid inderdaad grotendeels afgeschud heeft als hij met een groepje mannen het eiland dat Crabb van hem inpikte terug verovert.
De schimmige figuur November speelt – zoals door de hele reeks – weer een onduidelijke rol, wat Le Gall in staat stelt plotwendingen in te bouwen die de lezer niet direct ziet aankomen.
Hoewel Cleysters de wereld verlost heeft van een groep misdadigers vindt men in de beschaafde wereld dat zijn daad wel degelijk een misdaad is.
Het gezag neemt Cleysters' mannen gevangen en gaat op zoek naar hun leider.
De mannen houden hun kaken op elkaar, maar ijzervreter Majoor Anderson is vastbesloten Cleysters voor het gerecht te brengen, en zal daarbij middel noch geweld schuwen...

Actie zit er wel degelijk in Theodoor Cleysters, maar de hoofdmoot van de verhalen wordt toch gevormd door het gedachtenleven en de gevoelens van de hoofdpersoon.
Dat geeft deze strip net dat beetje meer...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!