Recensie Lefranc 30. Rode maan
door Christophe Alves & Francois Corteggiani (naar Jacques Martin)

'Eens even kijken,' moet Francois Corteggiani gedacht hebben toen hij aan een nieuwe Lefranc begon: 'wat hebben we nog niet gehad?
Het jubileum van de maanlanding zit er aan te komen... daar iets mee doen wellicht?
Ja! Sluit mooi aan bij deel 27 De vogelman, ook.
Een Russische maanraket! Koude oorlog, altijd goed.
Maar hoe betrek ik Lefranc erbij?
Een geleerde! Die door Lefranc geinterviewd gaat worden. En dan steek ik de ring aan zijn ándere hand zodat Lefranc meteen doorheeft dat de geleerde niet de échte geleerde is, want die is natuurlijk ontvoerd.'
Corteggiani is nu echt op dreef.

'Maar hoe loods ik Lefranc binnen op een topsecret raketbasis?
Hm... Sportvliegtuigje... parachute... achterop een vrachtwagen klimmen en hé presto.
Simpel eigenlijk, mits je alle Kuifjes gelezen hebt...
Schurk! Ik heb nog geen schurk. Ach... dom van me... geen punt, daar staat Axel wel Borg voor.
Nu nog een oude bekende, ik heb vast nog wel ergens een bijrolletje liggen. Ah hier! Perfect.
Die zet ik in een rolstoel, kan nog van pas komen...
Nou, dan zijn we d'r wel zo'n beetje...
Hoe heette die maanlander ook weer? Een LEM.
Als ik die initialen nou eens gebruik voor...'

Rode maan, het 30 deel van Lefranc: alles zit er in!
En tegelijkertijd helemaal niets...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!