Recensie Conan EU 1 HC De koningin van de zwarte kust
door Pierre Alary & Jean-David Morvan naar Robert E. Howard

Het idee achter de nieuwe Conan-serie die uitgeverij Glenat onlangs aankondigde is – net als bij haar nieuwe Mickey Mouse-serie – Europeanen aan het werk zetten met Amerikaans cultuurgoed. Het verschil is dat bij er bij Mickey Mouse voor werd gekozen de auteurs zélf verhalen te laten verzinnen terwijl bij Conan de verhalen van Robert E. Howard worden verstript.
Daarbij vasthoudend aan Howard's oorspronkelijke visie dat Conan een onveranderlijke figuur is die niet evolueert door zijn avonturen en er even blanco weer uitkomt als hij er in ging. Conan heeft geen dóel, als hij koning wordt is dat niet omdat hij daar op uit was, maar omdat het op zijn pad komt. Motieven als wraak, eerzucht of jaloezie heeft Howard er niet ingestopt en die zullen dus ook in deze serie geen rol van betekenis spelen. Pavlov-Conan.
Daardoor wordt de figuur Conan – die naar mijn idee toch al teveel naar bordkarton smaakte – nóg flauwer van smaak.
Als wat er gebeurt met Conan eigenlijk niets doet, waarom zou het mij dan moeten boeien?


Het tekenwerk van Pierre Alary (Silas Cory, Belladonna, Sinbad) zou een reden kunnen zijn dit album een kans te geven, alhoewel ik me voor kan stellen dat de echte Conan liefhebber liever wat realitischer tekenwerk ziet. Scenarist Jean-David Morvan vertelt het verhaal ook niet slecht, maar kan niet verhullen dat er hier een Avontuur beleefd wordt. Niets meer en niets minder. Howard's aanpak werkte - de geschiedenis heeft het bewezen - in de jaren dertig van de vorige eeuw. Toen was fantasy en sword & sorcery een nieuwgheidje. De amusementsindustrie in onze eigen tijd is vergeven van de fantasy en deze Europese Conan voegt daar mijns inziens niets wezenlijks aan toe...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!