Recensie Mickey Mouse EU 03 HC De verloren oceaan
door Silvio Camboni & Denis-Pierre Filippi

Na het tegenvallende Zombokoffie van Loisel en het veel betere, maar misschien wat al te fantasierijke, De jeugd van Mickey door Tebo was ik er nog niet helemaal uit of Mickey Mouse in handen geven van Europese tekenaars wel zo'n daverend idee van Glénat was.
Aanvankelijk liet ik de derde Euro-Mickey De verloren oceaan maar even liggen, tot mijn collega me overhaalde het een kans te geven.


Het tekenwerk van Silvio Camboni is heel fraai en de inkleuring van Gaspard Yvan mag ook zeker even genoemd worden. Samen zetten ze een overtuigende steampunk-Mickey neer waarin vooral de onderwaterscènes overtuigen.
Nou ja... ónder water...
Het water is door een ongelukje losgekomen en zweeft boven het aardoppervlak. Aan Mickey, Minnie en Goofy de taak één en ander recht te zetten en de oceanen terug te brengen waar ze thuishoren: op de zeebodem. Ze krijgen hulp uit onverwachte hoek: Boris Boef werkt voor de verandering eens een keer sámen met onze helden.
Voor zolang het duurt...


Het verhaal dat Denis-Pierre Filippi ons voorschotelt is fantasierijk en grappig, vlot verteld en het boeit tot het eind toe. Hoewel Filippi's verhaal heel fris van opzet is en hij aan de figuren een eigen invulling geeft lenen de figuurtjes zoals we die van Disney kennen zich goed voor dit avontuur. Goofy is nu eens niet de blunderende, giechelende sukkel, maar een handige McGuyver die onmisbaar blijkt bij het oplossen van de zeezwaartekrachtproblemen.
Zo zie je maar weer eens hoe multifunctioneel inzetbaar Disney's figuren zijn.
Ik ben er uit...
Mits ze deze stijgende lijn vast weten te houden toch best een goed idee van Glénat, die Mickey Mouse-licensie...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!