Recensie Zeven 12 HC Zeven pistoleros
door Antonio Sarchone, Bastien Ayala & David Chauvel

Het twaalde deel van Silvesters Zeven-reeks gaat over 7 Revolverhelden en zit vol verwijzingen naar klassieke spaghetti-westerns. Eén van de Zeven pistoleros heeft een machinegeweer als speeltje, zoals Django er ook een had en de man met de cape (Clint Eastwood) vervult een gastrolletje. De mondharmonica-muziek moet u er zelf bij denken, maar voor de rest is het één en al Leone, Corbucci en Sollima wat de klok slaat in dit eerbetoon aan het door deze drie Serge's groot gemaakte filmgenre.


Zéven pistoleros...
Hm. Waar kennen we dat van?
The magnificent 7? Onlangs nog in de bioscoop voor een remake.
Net als in de derde Magnificent 7-film destijds is de leider in deze strip de beroemde spaghetti-western-held Lee van Cleef. Stripliefhebbers kennen 'm als de Premiejager uit Lucky Luke.
Maar de 7 Pistoolzwaaiers zijn niet de Magnifieke 7. Hier wordt een eigen verhaal verteld en dat begint zowaar ook nog veelbelovend...
Er is een nieuwe tijd aangebroken in Amerika. Het wordt tijd dat men het imago van The wild West van zich afschudt.
Beschaving moet er gepredikt worden. De tijd van de revolverheld en de bandiet is voorbij. Maar hoe kom je van de bandietenbendes af? William Henry Milton heeft een uniek plan. Vlak bij Sollima (!) Texas heeft een groep revolverhelden zich terug getrokken om op hun lauweren te rusten. Maar – zo redeneert Milton – een flinke prijs op hun zeven hoofden zal elke bandiet uit de verre omtrek er heen lokken. En de confrontatie zal de wereld van een boel gespuis verlossen, hetzij bandiet, hetzij revolverheld.
Dat belooft een grote, grote schoonmaak.

Het idee is geniaal, de uitwerking van schrijvers Bastien Ayala en David Chauvel (Arthur, Cosa nostra, Wollodrin) is OK, maar niet wereldschokkend.
Zeven hoofdpersonen is een groot aantal, zeker als ieder van die zeven een persoonlijkheid mee moet krijgen. Zoiets kost een scenarist toch al gauw anderhalve pagina per persoon, dat snijdt in je verhaal en doet de personages eigenlijk nog te kort.
En hoewel humor vaak  aanwezig was in de sliertjes-western leunen de auteurs hier af en toe wel erg ver over het randje.
De regen van Mexicanen die – in onderdelen – terugkeren op aarde na hun onvrijwillige lancering is daar een voorbeeld van.
Het is slechts muggeziften, want Zeven pistoleros is een onderhoudend album en het fraaie en heldere tekenwerk van Antonio Sarchione toont karakter. Dik in orde.
Geen Western-liefhebber kan het zich eigenlijk veroorloven dit album links te laten liggen...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!