Recensie Corentin HC De drie parels van Sa-Skya
door Christophe Simon & Jean van Hamme naar Paul Cuvelier

Op de voorkant van het album De drie parels van Sa-Skya komt Corentin aanwandelen alsof hij nooit weggeweest is, toch is het ruim veertig (!) jaar geleden dat er voor het laatst een nieuw album in de schappen lag van deze held.
Het eerste wat opvalt aan deze nieuwe Corentin is de kwaliteit van het tekenwerk. Christophe Simon (Alex, Lefranc, Sparta) bleek al goed uit de voeten te kunnen met de Jacques Martin-stijl van tekenen, ook de meer sierlijker Cuvelier-stijl gaat hem bijzonder goed af. Het is overduidelijk dat dit album voor Simon liefdewerk is. In het schetsdossier heeft hij zelfs een aantal voorpagina's van Cuvelier nagetekend.
Ik denk dat Corentin zijn relatieve bekendheid meer te danken heeft aan het tekenwerk van Paul Cuvelier dan aan de kwaliteit van de verhalen. Corentin's avonturen zijn typisch voor die tijd (jaren '50-'70 van de vorige eeuw). Een held moest destijds gewoon dapper en doortastend zijn, avonturen beleven en er goed uitzien. Dat was een kolfje naar de hand van Cuvelier, die een knappe tekenaar was en bovendien erg geïnteresseerd in jonge knaapjes. Destijds zocht men er niet zoveel achter, maar achteraf zijn er zekere homo-erotische aspecten toe te dichten aan Corentin.


Het fraaist aan dit verhaal is de exotische locatie. Dat maakt anno 2016 natuurlijk minder indruk dan in de jaren vijftig, maar zorgt nog steeds voor een fijne sfeer, al doet het feit dat Corentin rondreist met een tíjger en een gorílla wel wat afbreuk aan de geloofwaardigheid van dit karakter..
Corentin speelt zich af in India en Simon maakt – net als Cuvelier dat deed – goed gebruik van allerlei exotische decors voor de strip: Het paleis, de markt van Sompur en de slangenkuil.
Qua tekenwerk is deze nieuwe Corentin zeker geslaagd. Het ziet er fantastisch uit. Wat mij betreft mag Simon de serie voortzetten met nieuwe verhalen. De drie parels van Sa-Skya is namelijk geen nieuw verhaal. Jean van Hamme (XIII, Thorgal, Largo Winch) schreef het toen hij helemaal aan het begin van zijn carrière als scenarist stond (het verscheen als De drie parels van Sa-Skyia in Kuifje pocket 11, onder het pseudoniem Vanam, Cuvelier illustreerde het met één illustratie). Van Hamme had voor Cuvelier de voor die tijd gewaagde strip Epoxy geschreven en zou de scenario's van de laatste twee Corentin-avonturen voor zijn rekening nemen; zijn Corentin-tekstverhaal verscheen niet in stripvorm*.
Dankzij Simon Christophe en uitgeverij Lombard krijgt dit vergeten 'pareltje' nu een herkansing als stripverhaal.
Dat verhaal is prima: Corentin heeft een bevoorrechte positie aan het hof van de Radja, die in hem zijn aanstaande schoonzoon ziet. Corentin is er niet zo enthousiast over, maar de manier waarop de Radja van gedachten veranderd is minder. Als blijkt dat er drie kostbare gestolen zijn valt de verdenking op onze held, hij is één van de weinigen die van het bestaan van de parels afwist.
Het behoeft geen uitleg dat de onkreukbare held onschuldig is, maar het zal nog heel wat voeten in de aarde hebben dat te bewijzen...
Maar alles komt natuurlijk goed, Corentin weet zich zelfs onder het huwelijk uit te wurmen.
Een klassieke held moet vrij zijn om avonturen te kunnen beleven.
Laten we hopen dat Corentin dat gewoon weer gaat doen nu de poort op een kier is gezet...
En wordt het ook niet eens tijd voor een integrale bundel van de oude verhalen?

(HH)

*PS
Yves Dyval bewerkte het in 1983 als eerbetoon aan Cuvelier tot een 16-pagina's tellende strip die in Kuifje weekblad werd gepubliceerd, getekend door diverse tekenaars uit de Kuifje-stal. Je kunt de strip hier bekijken.

Interesse? Koop het album hier!