Recensie Jerome K. Jerome Bloks 25 Aina
door Alain Dodier

Vijfentwintig albums lang gaat de wat onhandige privédetective al mee.
Sinds 1985 is Jerome K. Jerome Bloks nauwelijks ouder geworden, maar het kan niet ontkend worden dat zijn vaardigheden als detective wel degelijk gegroeid zijn. Zijn befaamde onhandigheid is ietsje afgenomen, maar een flitsende verschijning zal hij nooit worden. Gelukkig maar, we hebben Jerome K. Jerome Bloks het liefst precies zoals hij is!
Haast pretentieloos, net zoals zijn schepper Alain Dodier. Die is zo langzamerhand haast ongemerkt een heel complete striptekenaar geworden, al zal hij – net als zijn held – nooit met de neus vooraan staan en grote roem oogsten.

In dit vijfentwintigste avontuur Aïna valt me eigenlijk voor het eerst op dat Dodier – hoewel het er allemaal bedrieglijk simpel uitziet – heel goed raad weet met gecompliceerde actiescènes zoals de auto-achtervolging op pagina 33-36 of de val van het dak enkele pagina's later.
Ook de verhalen die hij op Bloks loslaat blijven boeiend. Bij veel langlopende detective reeksen sluipt op een gegeven moment de ongeloofwaardigheid binnen: Patholoog-anatomen die om de haverklap betrokken raken bij internationale complotten en eenvoudige politiecommissarissen die de ene bomaanslag na de andere overleven.
Niet bij Bloks. Zijn speurwerk begint vaak bij de winkel van Burhan, bij hem om de hoek.
Na vijfentwintig albums nog altijd even sympathiek en hoewel niet zo flitsend en gelikt als Largo Winch of XIII, toch inmiddels een vaste waarde in de stripwinkel.
Terecht, want Dodier zet het met bedrieglijk gemak allemaal heel goed in elkaar.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!