Recensie XIII Mystery 09 Felicity Brown
door Christian Rossi en Matz

In de serie XIII Mystery zijn we ondertussen aangeland bij de kleine rollen; over alle 'grote' bijfiguren is immers al een oneshot verschenen. Felicity Brown, wie was dat ook al weer?
'Een bimbo met duidelijk in het oog springende pluspunten' schreeuwt de cover ons weinig verhullend toe. Terwijl ik dit album zit te recenseren vraagt mijn vrouw, die langs loopt en het album naast mijn laptop ziet liggen, of het een strip is over een pornoster. Ze slaat de spijker op de kop: dat is precies wat de cover doet vermoeden.
Binnenin gaat het er iets subtieler aan toe, maar toch ook weer niet zoveel. Felicity deinst er niet voor terug haar fysiek in de strijd te gooien om aan pegels te geraken. Ze zat er warmpjes bij na de dood van haar man, maar als de FBI lastige vragen komt stellen slaat ze op de vlucht.
Die vlucht en de daarbij om de hoek kijkende problemen vormen het leeuwedeel van dit negende XIII Mystery-album.

Sommige striptekenaars zitten vastgeroest in één bepaalde tekenstijl, anderen zoals Christian Rossi blijven zich vernieuwen. Bij Rossi vind ik echter niet dat het helemaal de goede kant op evolueert.
Persoonlijk vind ik zijn oude tekenwerk beter dan hetgeen hij vandaag de dag aflevert met strips als Deadline, W.E.S.T. en het onlangs verschenen XIII Mystery-deel over Felicity Brown.
Zijn huidige werk is wat moeilijker te typeren; het heeft iets filmisch, iets overbelichts ook...
An sich is er niet zoveel mis mee en wie Rossi's oude werk niet kent zal er wellicht minder moeite mee hebben, maar ik vond zijn tekenstijl voor strips als Jim Cutlass en Julien Antoine interessanter.


Het keurslijf van een successerie past scenarist Matz (Killer, Mexicana, Bullet to the head) minder goed dan de vrijheid die hij heeft bij het vertellen van zijn eigen hersenspinsels.
Wat Matz met Felicity Brown feitelijk doet is haar bijrollen in de XIII-reeks aan elkaar verbinden door de tussenliggende gebeurtenissen te vertellen. Niet mis mee, maar de ondanks haar rondingen wat één dimensionale figuur van Felicity zorgt niet voor zulke verrassingen als haar collega's in de vorige delen van deze reeks deden.
Ga je Felicity Brown op haar eigen merites beoordelen, dan komt dit album aanzienlijk beter uit de verf, maar ook dan laat het einde een wat onbevredigd gevoel achter omdat 't dan toch weer teveel samenhangt met de lotgevallen van XIII...
Nog vier delen te gaan in deze op dertien delen geplande spin-off...
Met een uitdunnende cast zal er steeds meer op bijfiguren moeten worden ingezoomd. Het zal er niet eenvoudiger op worden om net zo sterk uit de hoek te komen als bij de eerste delen van deze reeks!

(HH)

Interesse? Koop het album hier!