Recensie Sprakeloos - herinneringen
door David Small

In onze rubriek 'Stripboek van de maand' zetten we elke maand een recent verschenen stripboek in het zonnetje dat ons opviel door de uitzonderlijke kwaliteit.
De ene maand verschijnen er meerdere strips die een plekje in deze rubriek zouden verdienen, de andere keer is er eigenlijk niets dat er voor in aanmerking komt en af en toe lees je een strip die absoluut op deze plek thuishoort pas een hele tijd nadat deze uitgekomen is...
Ons stripboek van deze maand Februari 2013 verscheen bijna twee jaar geleden in April 2011!

In Sprakeloos haalt de Amerikaan David Small herinneren op aan zijn jeugd. Veel van dergelijke memoires zijn niet meer dan aardig of op een leuke manier herkenbaar, maar wat Small ons hier voorschotelt is schokkend!
Ieder van ons kan wel een puntje van kritiek vinden op de opvoeding die hij of zij genoten heeft en alle ouders laten steekjes vallen, maar de pa en ma van David Small maakten het wel heel erg bont!
Moeder is David's hele jeugd chagrijnig en boos, ze slaat met de keukenkastjes, beukt met de borden als ze afwast en spreekt nauwelijks met of tot haar gezin.
Vader uit zijn frustratie op een boksbal in de kelder en David's broer Ted drumt om af te reageren.
De enige die geen uitlaatklep heeft voor zijn aan de kook geraakte emoties is David. Hij is een gevoelige jongen die eigenlijk zou willen praten.
Juist dat wordt hem in Sprakeloos afgenomen als hij een vreemde bobbel op zijn nek ontwikkelt waar hij aan geopereerd zou moeten worden. Een ingreep die zijn ouders uit financiële overwegingen uitstellen. Pa heeft net promotie gemaakt en het geld is er wel, maar eerst moeten er even wat luxe artikelen aangeschaft worden.
Het kost David letterlijk zijn stem.
Gelukkig heeft hij die middels dit stripboek teruggevonden. David doet zijn verhaal tegenwoordig op paper.
En hoe!
Je vergeeft je ouders terstond alles wat ze jou 'aandeden' als je dit gelezen hebt.
Toch is het geen haatdragend boek. Small is opvallend openhartig en weet zelfs nog iets van verzachtende omstandigheden aan te voeren voor alle fouten die zijn ouders maakten!
De tekeningen van David Small zijn fraai en vol leven, soms realistisch, soms bijna karikaturaal, maar altijd artistiek interessant. De kunst hield David dan ook op de been en gaf hem de gelegenheid met zijn demonen af te rekenen.

Sprakeloos is een heel knap album dat ik totaal over het hoofd gezien heb toen het verscheen.
Misschien door de weinig aansprekende voorkant, misschien omdat 't een zwart-wit album is (hoewel ik daar niets tegen heb), misschien doordat er teveel ander werk in dezelfde periode verscheen.
Het doet er niet meer toe.
Feit is dat dit album eigenlijk in onze Top twintig van 2011 had moeten staan, daar zijn mijn collega (die Small's boek eveneens over het hoofd zag) en ik het roerend over eens.
David Small heeft al genoeg ellende meegemaakt en verdient 't niet dat zijn meesterwerk onopgemerkt blijft.
Die grove nalatigheid onzerzijds is met deze verlate recensie hopelijk rechtgezet...

(HH)