Recensie Death mountains
1: Mary Graves &
2: Cannibal Mary
door Daniel Brecht & Christophe Bec



 

Er zijn van die dingen die je nóóit zult doen.
Zeg je.
Want je bent immers een beschaafd mens...
Toch kunnen de omstandigheden een welgemanierd persoon drijven tot het ondenkbare. Er zijn verhalen bekend van gestrande poolreizigers of schipbreukelingen die ten einde raad over gingen tot kannibalisme.
Sommige van hen werden uiteindelijk gered en kregen eenmaal terug in de beschaafde wereld de volle laag van de pers en de bevolking. Alsof ze nog niet genoeg te verduren hadden gehad!
Hoe afschuwelijk ook; je medemensen opeten kan een logische stap zijn.
Dat – en meer – komt aan de orde in het tweeluik Death mountains.
Mary Graves trok met haar vader en zus door het Wilde Westen naar Oregon. Geen indianen en cowboys deze keer, maar een barre tocht werd het wel, want ze waren zo laat in het jaar dat de passen waren dichtgesneeuwd.
Mary overleefde het drama – dankzij haar vader.
Ja... op díe manier...

Net als al die andere onfortuinlijken wil Mary Graves liever niet aan die nachtmerrie herinnerd worden, maar dan staat er ineens een snuiter bij haar schooltje die haar aanspreekt als Cannibal Mary.
Mary is – naast kannibaal – tevens de eerste schooljuf van Californië, maar dat is niet waar de mensen je om herinneren...

 

 

Dit waargebeurde verhaal wordt vakkundig in twee delen verteld door Christophe Bec en is heel anders dan het soort strips dat de man doorgaans aflevert (Prometheus, Duisternis, Bunker). Casterman brengt beide delen tegelijk op de markt, waardoor je ze in één ruk kunt uitlezen. Het tekenwerk is in handen van Daniel Brecht, die heel goed gekeken heeft naar Cosey (Jonathan). Het levert expressieve koppen en fraaie sneeuwlandschappen op. Weinig mis mee, al lijkt hij op het eind van de rit – waar de invloed van Derib (Buddy Longway) zichtbaar wordt – wat gehaast te werk te zijn gegaan.
Met Death mountains zijn de auteurs er in geslaagd een overbekend thema als het Wilde Westen van een heel andere kant te benaderen en daarmee een zeer lezenswaardig tweeluik af te leveren.

 

 

 

(HH)