Recensie Suite Francaise Storm in juni
door Emmanuel Moynot (naar Irene Nemirovsky)

Emmanuel Moynot is beïnvloed door stripmaker Jacques Tardi en niet zo’n beetje ook.
Niet voor niets werd hem gevraagd diens Nestor Burma over te nemen, hetgeen hij erg goed doet. Maar niet alleen grafisch beweegt Moynot zich in een vergelijkbaar universum als Tardi, ook qua thematiek liggen de twee op één lijn en beiden verstrippen graag literair werk.
Dat blijkt eens te meer nu Moynot het eerste deel van Suite Française – Storm in juni van de in 1942 overleden schrijfster Irène Némirovsky heeft bewerkt tot een graphic novel.
Némirovsky was een gevierd schrijfster toen de Tweede Wereldoorlog in Frankrijk uitbrak, ze begon aan een vijfdelige roman-serie die gebaseerd was op haar eigen oorlogservaringen. Ze kon er slechts twee delen van voltooien en stierf in 1942 in Auschwitz.
De manuscripten voor de eerste twee romans bleven jarenlang bewaard in een koffer en werden pas de eenentwintigste eeuw uitgegeven – met veel succes.
Moynot verstript het eerste deel dat gaat over de uittocht uit Parijs. Als de Duitsers in aantocht zijn, vluchten veel Parijzenaren weg. Némirovsky introduceert een kleine twintig hoofdpersonages die elkaar gedurende het boek zullen ontmoeten en helpen, maar ook teleurstellen en vernederen.
Moynot’s grafische stijl is begonnen bij het werk van Tardi, maar hij werkt nóg losser, in ieder geval voor dit album. De ‘inkleuring’ is ook een vondst, grijze vlakken opgebouwd uit potloodkrassen, verfstreken en houtskoolvegen. Het oogt rommelig, maar door deze losse manier van werken schemert het talent van Moynot. Elke ogenschijnlijk achteloos getrokken lijn is raak. Het is rauw, maar dat moet het ook zijn bij Nemirovsky's karaktergedreven verhaal in chaotische tijden.

In nood leert men zijn vrienden kennen en in de ogen van Irène Némirovsky viel er meer hulp te verwachten van mensen die zelf niets hadden dan van de in dit boek opgevoerde welgestelde dames en heren.
Die waren toch voornamelijk druk hun eigen hachje te redden. Ik kon niet vermijden tijdens het lezen een keer: ‘Wat een hond!’ half hardop tussen mijn tanden door te sissen…
Indrukwekkend boek. Jammer dat deel drie, vier en vijf er nooit zullen komen, maar misschien bestaat er een kans dat Moynot zich ook gaat wagen aan dat tweede deel…

(HH)

Interesse? Koop het album hier!