Recensie Galapagos HC
door Michael Olbrechts
Uitgeverij Oogachtend

Waar ben je tegenwoordig nog écht alleen?
Fysiek bedoel ik – want de eenzaamheid neemt paradoxaal genoeg met het stijgen van de wereldbevolking alleen maar toe…
Ik bedoel gewoon even op jezelf , zonder andere mensen om je heen, zonder rinkelende telefoon, appjes of emails.
Nooit, toch?!
Zelfs pakweg vijfennegentig jaar geleden vonden sommigen de Westerse wereld al te druk en sindsdien is het er niet bepaald rustiger op geworden.
In 1929 vestigen Friedrich Ritter en Dore Strauch zich op Floreana, een onbewoond eiland in de Galapagos-archipel. Terug naar de natuur, geen vuurwapens en geen vlees.
Als kapitein Hancock hen met zijn schip komt bevoorraden wordt er een foto gemaakt van ‘de moderne Adam en Eva’. Die foto haalt de kranten en brengt anderen op het idee om ook het drukke Westen te ontvluchten en zich te vestigen op Floreana.
Je zou denken dat er meer dan genoeg onbewoonde eilandjes op de wereld te vinden zijn, maar de familie Wittmer kiest in navolging van Ritter en Strauch uitgerekend Floreána als woonstek uit!
Iets waar Friedrich, op z'n zachtst gezegd, niet blij mee is.
Maar het wordt pas écht vervelend als ‘barones’ Eloïse Wehrborn de Wagner-Bosquet met haar twee minnaars neerstrijkt op het tot dat moment zo paradijselijke eiland… Het is stripmaker Michaël Olbrechts die dit zo goed als vergeten, onwaarschijnlijke verhaal opnieuw voor het voetlicht brengt.


Hij maakt al een paar jaar lang interessante strips en Galapagos is – na De allerlaatste tijger, Het reigersnest en Vierenveertig na Ronnie – zijn vierde album. Zijn strips verschillen onderling qua verhaal nogal, maar altijd staan de mens en zijn gevoelens centraal.
Galapagos is gebaseerd op het boek The Galapagos affair van John Treherne dat weer gebaseerd is op waargebeurde feiten.
Olbrechts weet de dreigende sfeer van het gebeurde goed te treffen.
Met name de karakters zijn goed uitgewerkt: de norse Friedrich; de goedige Wittmer en de volledig ontspoorde barones die de titel ‘Keizerin van Floreana’ verwierf, hij laat ze allemaal heel geloofwaardig acteren in dit drama dat geheel terecht door hem aan de vergetelheid wordt ontrukt!
Met Galapagos vestigt Olbrechts wat mij betreft zijn naam als volleerd stripmaker.

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!