Recensie Luchtwegen HC
door Etienne Davodeau, Joub & Christophe Hermenier

Wie beweert dat je op een gegeven moment te oud bent om nog strips te lezen moet maar eens een boek van Étienne Davodeau proberen...
Om zijn album De onwetenden, het tweeluik Lulu en het al wat oudere De stroman te waarderen moet je enige levenservaring hebben opgedaan!
Dat geldt in het bijzonder voor zijn nieuwste album Luchtwegen over de in zijn huwelijk, in zijn werk en in zijn léven vastgelopen Yvan...

Luchtwegen is losjes gebaseerd op Davodeau's eigen leven, of meer specifiek op de ervaringen van zijn vriendengroep van studiegenoten. Vrienden die allemaal hun vijftigste verjaardag al 'vierden'.
Want valt er wat te vieren als je víjftig wordt? Ik vroeg het me hardop af toen iemand me een paar jaar terug met mijn 50ste feliciteerde. Of condoleances niet toepasselijker waren?
Vond de feliciterende partij van niet. In haar omgeving had ze genoeg mensen gekend die de vijftig niet eens gehááld hadden.
Van die kant had ik het nog niet bekeken...
Een dergelijke openbaring zit ook in Luchtwegen, maar het is vooral de neerslag van een transitieperiode waarin Yvan terugkijkt op zijn eigen leven.
Wat doet hij eigenlijk nog hier op aarde? Hij is z'n baan kwijt; heeft z'n appartement verkocht; de kinderen zijn de deur uit en lijken hem niet meer nodig te hebben; zijn ouders zijn overleden en zijn vrouw zit voor haar werk in Taiwan en weet zich prima te redden zónder hem.
Hij trekt zich tijdelijk terug in een leegstaand huis van een vriend om de dozen met huisraad van hemzelf; zijn uitgevlogen kinderen en zijn overleden ouders door te spitten en op te ruimen.

Toch is Luchtwegen geen triest boek en hebben Davodeau, Joub & Hermenier er ook veel subtiele humor in verwerkt. Helemaal bijzonder is dat de drie auteurs uit hun eigen ervaringen putten en elkaar al kennen uit de schoolbanken. Ze hebben niet alleen samen aan het scenario gewerkt, maar ook aan de grafische uitvoering: Davodeau tekende het verhaal, Joub kleurde het prachtig in en Hermenier fotografeerde de huisraad van zijn overleden ouders, die in dit stripboek een soort van tweede leven krijgt.
Zeer bijzonder album dat alleen door vijftigers gemaakt had kunnen worden.
En waarvoor de lezer eigenlijk ook ongeveer een halve eeuw op aarde rondgestapt moet hebben...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!