Recensie Long John Silver
1: Lady Vivian Hastings,
2: Neptune,
3: Het smaragdgroene labyrint,
4: Guyanacapac HC
door Mathieu Lauffray & Xavier Dorison

Over het algemeen zijn de grote ontdekkingsreizigers en avonturiers uit de geschiedenis van mannelijke kunne. Voor de vrouw zat er weinig anders op dan thuis achterblijven met de huishouding, de kinderen... en de huurschuld als manlief te lang wegbleef of helemaal niet meer terugkeerde!
Een enkele vrouw nam in een dergelijk geval zelf initiatief en organiseerde zoektochten naar haar verdwenen echtgenoot, die vaak zonder het beoogde resultaat bleven en nog veel meer mensen in de armen van de dood joegen.

Lady Vivian Hastings doet er alles aan om de eindjes aan elkaar te knopen nu haar betere helft op zoek is naar de schat van Guyanacapac. Eldorado, de legendarische stad van de Gouden man, heeft al vele mensen het hoofd op hol gebracht, maar geen van hen slaagde er in de stad te vinden. Lord Byron Hastings is al meer dan drie jaar op pad en Vivian verkoopt stukje bij beetje haar inboedel om het hoofd boven water te houden. Ondertussen denkt ze aan de toekomst en is ze op zoek naar een geschikte huwelijkskandidaat nu het er op lijkt dat ze Hastings niet levend terug zal zien. Dat doet ze met zoveel overtuiging en inzet dat ze zwanger raakt...
Dan komt er tegen alle verwachtingen in bericht van Lord Hastings. Hij heeft Guyanacapac gevonden en wil het landgoed verkopen om een tweede expeditie te bekostigen. Dat is het moment waarop Vivian ingrijpt: Het kapitaal van de Hastings komt uit háár bruidsschat! Ze organiseert de expeditie, vaart zélf mee en verzekert zich van de diensten van Long John Silver, de roemruchte piraat uit R.L. Stevenson's Schateiland, om de boel naar haar eigen hand te kunnen zetten als ze in Zuid-Amerika haar eega onder ogen zal moeten komen.

Het verhaal van Xavier Dorison (Asgard, WEST, De Wachters) heeft meer dan genoeg te bieden. Avontuur (piraten, onbekende gebieden, verloren beschavingen) maar ook drama. Vivian Hastings weet dat ze in de problemen zal komen als Lord Hastings achter haar zwangerschap komt en de spanningen aan boord tussen de twee kampen is te snijden, zeker als Long John – verblind geraakt door woede – de muiterij vervroegt en daarmee de kaart met de route naar Guyanacapac verspeelt.
De eerste drie delen slaagt de scenarist er uitstekend in de lezer te boeien. Lady Hastings blijkt heel wat mans te zijn en Long John is net als in Schateiland een geheimzinnige figuur waarvan je nooit precies weet aan welke kant hij staat.
In het vierde deel gooit echter de ontknoping wat roet in het eten. Dorison breit er een eind aan, zeker, maar gaat op de esoterische toer met een boel swamibami Indianengedoe. Daarmee gaat al het emotionele voorwerk dat hij in de eerste drie delen deed haast ongebruikt overboord.
Mijns inziens had er in dat laatste deel méér gezeten.
De tekeningen van Mathieu Lauffray (Prophet, Kronieken van Legioen) zijn fraai en spannend. In de eerste delen is het allemaal nog wat theatraal (Long John is bijvoorbeeld op sommige tekeningen meer een berg dan een man), maar gaandeweg wordt het steeds subtieler, met als hoogtepunt het derde deel waar het expeditieschip de uitgestrekte moerassen in vaart en hij de broeierige sfeer van dat godverlaten oord perfect weet te treffen. Zowel de decors en landschappen, als de schepen en de personages zijn bij hem in goede handen.
Mocht Long John Silver als dramastrip iets te kort schieten, als avonturenstrip heeft het-ie meer te bieden dan in dat genre gebruikelijk is...
Wie zich niet door de literaire pretenties (waarom anders refereren aan Schateiland?) laat misleiden kan er toch veel plezier aan beleven...

(HH)

(voor onze bespreking van Hugo Pratt's Schateiland klik HIER)