Recensie Buck Danny Classic 9. De FX-108 Rapier &
10. Molotok 41 antwoordt niet meer
door André le Bras, Frédéric Maniquet & Frédéric Zumbiehl
Uitgeverij Dupuis

In de reeks Buck Danny Classic worden verhalen verteld die gesitueerd zijn tússen de albums van de oorspronkelijke reeks. Steeds een afgerond verhaal in twee delen. Dat is een mooi compromis tussen hoe strips pakweg in de jaren vijftig/zestig werden geschreven en hoe dat tegenwoordig gaat.
Destijds was het heel normaal dat een avontuur binnen 44 pagina’s werd afgerond, vandaag de dag maakt men veel meer gebruik van verhaalbogen die over meerdere albums lopen.

De reeks Buck Danny groeit mee met de tijd, dat wil zeggen dat de verhalen zich vaak min of meer in het heden afspelen zodat de jongere albums veel moderner ogen dan die van vroeger.
Ook daarin is de reeks Buck Danny Classic klassiek te noemen, want tekenaar André le Bras hanteert een veel rondere tekenstijl, die doet denken aan het tekenwerk van de oorspronkelijke tekenaar Victor Hubinon.
En dan zijn er nog de titels van het nieuwste tweeluik in de reeks:
De XF-108 rapier doet denken aan Proefmodel FX-13 en Molotok 41 antwoordt niet meer voert de striplezer terug naar NC-22654 antwoordt niet meer, twee klassieke Buck Danny-albums!

De beide Frédérics (Marniquet en Zumbiehl) vertellen in dit tweeluik een uitstekend verhaal dat gebaseerd is op een echte gebeurtenis: In 1951 verdwijnt een C-124 Globemaster-vliegtuig op zee.
Aan boord zijn een heel stel atoomgeleerden. Het vliegtuig maakt een noodlanding op zee, bemanning en passagiers weten zich in veiligheid te stellen met behulp van opblaasbare vlotten. Ze worden gespot door een vliegtuig, maar als twee uur later twee Britse oorlogsschepen op de plaats des onheils aankomen om ze op te vissen zijn ze spoorloos verdwenen!

In werkelijkheid is er van de atoomgeleerden en de bemanning nooit meer iets vernomen, maar de Buck Danny Classic scenaristen borduren verder op het verhaal: hier ze zijn opgepikt door de Russen en in een verafgelegen werkkamp aan het werk gezet om aan het Russische atoomproject te werken.
Het verhaal van Zumbiehl en Marniquet zit goed in elkaar en kan zowel die-hard Buck Danny fans als hen die de reeks slechts zijdelings kennen tevreden stellen.
Vlot geschreven en een goede verhouding tussen vliegtuiggedoe en een verhaal dat ook voor mensen die niet gek zijn van vliegtuigjes interessant is. De koude oorlog blijft een prima inspiratiebron.
Het is natuurlijk een heldenverhaal – met Buck in de hoofdrol – maar het bevat genoeg realiteit om te overtuigen.
De strapatsen van Sonny blijven me wat ergeren en ook de manier waarop hij om de tuin geleid wordt door een knappe dame die ineens bijzonder veel belangstelling voor hem heeft doet wat clichématig aan, maar ach... dat hoort eigenlijk ook wel bij een klassieke Buck Danny.
...Met veel plezier gelezen deze twee Classic albums met hun klassieke titels!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!