Recensie Na de razzia HC Een waargebeurd verhaal
door Laurent Bidot & Arnaud Delalande naar Joseph Weismann
Uitgeverij Lauwert

Er zijn een aantal bijzondere verhalen bekend van mensen die ontsnapt zijn aan het regime van de Nazi’s. Onlangs verscheen bij Daedalus het eerste deel van Madeleine, verzetsstrijdster over het oorlogsverleden van Madeleine Riffaud. Aanvankelijk wilde zij niet geconfronteerd worden met haar verleden, maar gaandeweg besefte ze zich dat het juist goed zou zijn om jongeren te blijven confronteren en waarschuwen voor de gruwelen van de oorlog en de gevaren van doorgeschoten ideologieën.
Ze zocht daarna de media op, uiteindelijk ook het medium strip.

Hetzelfde geldt min of meer voor Joseph Weismann die op 16 juni 1942 met zijn familie werd opgepakt tijdens een grote Franse razzia. Ze werden ondergebracht in het Vél’ d’Hiv, de overdekte wielerbaan Velodrome d’Hiver. Duizenden Joden werden er samengedreven en verbleven er onder erbarmelijke omstandigheden, hun transport naar de vernietigingskampen afwachtend.
Stripmaker Lax maakte er ook al eens een strip over – meer vanuit het wielrennersperspectief.
Joseph kwam tenslotte – gescheiden van zijn familie – terecht in doorgangskamp Beaune-la-Rolande waaruit hij wonderbaarlijk genoeg wist te ontsnappen!
Hij overleefde de oorlog, schreef uiteindelijk een boek over zijn ervaringen en ging, net als Madeleine, z'n verhaal vertellen om jongeren te waarschuwen.
Arnaud Delalande (Bloedkoninginnen, Surcouf) vertelt in Na de razzia Josephs verhaal.
Het tekenwerk is in handen van Laurent Bidot (De Lijkwade), in sobere lijntekeningen zet hij de ervaringen van Weismann op papier, de bijpassende inkleuring van Clémence Joiiois geeft de strip de juiste, ingetogen sfeer mee.

De jonge uitgeverij Lauwert bracht maar liefst drie albums tegelijk uit (slechts één album Sirocco ging aan dit drietal vooraf) waarvan Na de razzia niet eens de beste is.
Het thema spreekt blijkbaar aan, want voor een auteurs-strip van ruim drie tientjes verkoopt het erg goed. Terecht? Wel, de stripmakers leveren prima werk af, maar ook niet meer dan dat.
Natuurlijk is het verhaal van Joseph ansich indrukwekkend genoeg, maar Delalande en Bidot weten er artistiek niet zo gek veel aan toe te voegen.
Er had met een wat creatiever scenario denk ik nog méér in gezeten.
Na de razzia is daarmee – om maar eens wat film-terminologie te gebruiken – meer een documentaire geworden dan een speelfilm...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!