Recensie Ghost kid & Buffalo runner HC
door Tiburce Oger

Filmmakers hebben allerlei trucjes tot hun beschikking om hun films een eigen visueel sfeertje mee te geven; lenzen, filters, kleuren.
Wat het medium strip zo bijzonder maakt is dat je een nog veel groter scala aan visuele mogelijkheden aanboort als het beeld getékend wordt.
Elke tekenaar visualiseert de wereld weer op een andere manier: ieder heeft een eigen handschift, een eigen beeldtaal en creëert daarmee een eigen sfeer.
Het tekenwerk van stripmaker Tiburce Oger oogt vrij druk en dat wordt nog versterkt door zijn manier van inkleuren. Er is geen sprake van ouderwets vakjes inkleuren; maar van een grote hoeveelheid kleurschakeringen die hij met zijn penseel aanbrengt. Het is niet het beste tekenwerk dat ik ken, maar ook zeker niet het slechtste.
Zelf ben ik een voorstander van een zo groot mogelijke grafische diversiteit in de stripwinkel en vanuit dat oogpunt is het werk van Oger een aanwinst.
Heel bekend is hij nog niet in de Nederlandse stripwinkel, maar je zou 'm kunnen kennen van de stripseries Gorn, De smaragdridders of van de oneshot Mijn oorlog. Ook tekende hij eerder westerns als Buffalo runner (waarover later meer) en Het pad der schimmen. Strips die bij allerlei verschillende uitgevers onderdak vonden.
Zijn jongste strip komt uit bij Saga, heet Ghost Kid en is wederom een western.

Het 'spookjong' is een indiaantje dat tijdens Ambrosius Morgans zoektocht naar zijn dochter ineens opduikt. Old Spur – zoals Ambrosius' bijnaam luidt – vergiftigt zichzelf door het drinken van water dat hij niet voldoende gekookt heeft. Hij begint te hallucineren en ziet ineens een zwijgzaam Indiaantje.
Old Spur weet niet of het kind echt is of een manifestatie van zijn door koorts aangetaste brein.
Hij gaat uit van het laatste en noemt hem Ghost Kid.
Echt of niet, Ghost Kid begeleidt Old Spur op zijn zoektocht naar z'n dochter – waar hij een paar dagen geleden het bestaan niet eens van kende – een zoektocht die overigens niet zonder moeilijkheden verloopt...
Oger vertelt een rijk verhaal dat van begin tot eind boeit.

Buffalo runner, een ouder album van zijn hand (2017) dat bij uitgeverij Microbe verscheen, heeft veel raakvlakken met Ghost Kid. Niet alleen lijken de voorkanten van beide albums op elkaar, ook in dat album gaat het over een eenzame oude cowboy.
In Buffalo runner komt de oude bizonjager Edmund Fisher een jong meisje te hulp dat belaagd wordt door een bende schurken. Terwijl ze zich samen voorbereiden op de onvermijdelijke aanval vertelt Edmund haar z'n levensverhaal.
Ik zal hier niet teveel verklappen, maar de thema's en eindes van beide albums zijn min of meer twee zijdes van dezelfde medaille. Oger vertelt met Buffalo runner het sterkste verhaal van de twee. De ontknoping van Ghost kid is wat lafjes.
Die overeenkomsten maken het samen lezen van deze beide albums – hoewel ze op zich niets met elkaar uit te staan hebben – tot een mooie ervaring.
Tiburce Oger maakt niet alledaagse, maar bijzonder sfeervolle westerns!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!