Recensie De ballade van Magdalena deel 1 & 2 HC
door Christophe Dubois

De ballade van Magdalena begint goed.
En éindigt goed.
De makke zit 'm in het gedeelte daartussen...

Christophe Dubois vertelt het verhaal van Léonie de Sars, die in de Indische Oceaan Lukian Bruckner en zijn nichtje Magdalena tegen het lijf loopt (vaart!). Léonie is daar op zoek naar haar verdwenen vader. Die kreeg het ineens in z'n kop dat-ie de wereld moest gaan ontdekken en liet z'n gezin én z'n bedrijf in de steek. Bruckner is toevallig nét de man die ze moet hebben, haar vader noemde hem in z'n brieven naar huis, maar Bruckner kan – of wil – Léonie niet verder helpen.
Wat volgt is de zwerftocht van Léonie en Magdalena, en daar gaat het mijns inziens mis. Het is maar moeilijk te volgen wat de scenarist wil zeggen met zijn verslag van hun zoektocht.
Een aantal verhaal elementen doen me vermoeden wat Dubois van zins was: Een Corto Maltese-achtig verhaal vertellen. Het verhaal ademt de sfeer die ook de albums van Hugo Pratt kenmerkte. Die waren trouwens zelf ook niet altijd even gemakkelijk te doorgronden...

Christophe Dubois schreef de strip, maar tekende haar ook. Zijn tekenwerk is bijzonder en past uitstekend bij het verhaal dat hij vertelt. Ook het kleurgebruik weerspiegelt en onderstreept de wat melancholieke, nostalgische toon van deze ballade.
Eenmaal bij het eind aangekomen begrijp je beter waar Dubois op aan wilde en het krachtige slot maakt mijn oordeel over deze strip milder.
Maar toch niet zo mild dat het écht positief uitvalt...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!