Recensie De Sliert HC Terug van weggeweest & De Sliert in Japan
door Jean-Marc Krings & Zidrou
(Arcadia Archief 36 & 42) naar Roba

André Franquin schijnt ze bedacht te hebben, Jo-El Aazra maakte de eerste korte strip met ze, maar Roba (Bollie & Billie) zette er een reeks mee op: De Sliert. Rare naam? Nou ja... alle hoofdpersonen op een rijtje vormen inderdaad een hele slíert stripfiguurtjes.
Een wat ondergesneeuwde strip uit de Dupuis-stal, die al járen van de markt is.
Tijd voor een integrale, heren uitgevers?
Misschien.
In ieder geval tijd voor een doorstart, want naar aanleiding van een – uiteindelijk niet doorgegaan – kortverhaal over De Sliert kregen Zidrou en Jean-Marc Krings van uitgeverij Dargaud groen licht voor een spiksplinternieuw De Sliert-album. De uitgever zag echter weinig in een Nederlandse vertaling. Gelukkig sprong uitgeverij Arcadia in het gat en zo zijn de twee nieuwe avonturen van De Sliert dan tóch vertaald geraakt in het Nederlands en hebben ze – geheel in kleur – onderdak gevonden in Arcadia's archief reeks.

Het eerste album Terug van weggeweest is het beste van de twee. Het album ademt de sfeer van de Roba-delen zonder daar een fantasieloze kopie van te zijn. Het terrein van De Sliert is lichtelijk in verval geraakt, hun hoofdkwartier – een antieke bus – is versleten en de concurrerende club De Kaaimannen liggen nog steeds op de loer, er op belust het terrein van De Sliert op hen te veroveren. Tannie, hoofdman van de Kaaimannen, schakelt zijn zus Tinnie in om te infiltreren. Dankzij haar charmes windt zij de leden van De Sliert al snel om haar vinger... Het zit er slecht uit voor De Sliert, maar Zidrou draait met gemak de situatie om zodat De Sliert in een mum van tijd weer helemaal klaar is voor de toekomst.
In het tweede avontuur De Sliert in Japan gaat de club op reis naar Japan, waar de tante van Atchi en Atcha een bekend Sumo-worstelaarster is. Grenadine raakt een gevoelige snaar als ze zich kritisch uitlaat over het eetgedrag en de omvang van tante Mitsuko, hetgeen Mitsuko de wereldtitel dreigt te gaan kosten...
De karikaturaal getekende Dupuis-strip heeft zich sinds de vijftiger jaren ontwikkeld en dat is niet aan de makers van de nieuwe Sliert voorbijgegaan. Het tekenwerk van Jean-Marc Krings sluit meer aan bij strips als Soda, Alleen en De wezentrein. Stoort geenzins, sterker nog het toont De Sliert levendiger en strijdlustiger dan ooit.
Leuke retro-strip zonder pretenties, met een zelfde feel als de Roba-albums zonder echt gedateerd over te komen.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!