Recensie De werelden van Thorgal: Wolvin
6. De koningin van de Zwarte Alfen &
7. Nidhogg
door Roman Surzhenko & Yann

Als we het schema – dat tegenwoordig achterin de Thorgal-albums te vinden is en dat de samenhang tussen de diverse Thorgal-reeksen weergeeft – mogen geloven is met het zevende album van Wolvin deze nevenreeks ten einde gekomen en zal deze Wereld van Thorgal in het 36e Thorgal-album oplossen in de moederreeks.
Ik waag het te betwijfelen, want de reeks is een kassucces en welke uitgeverij slacht er nou de kip met de gouden eieren? Bovendien heeft scenarist Yann de smaak ondertussen lekker te pakken.

Toegegeven, ik werd bij het inkijken van deel 6 De koningin van de Zwarte Alfen even overvallen door een heftige Rien Poortvliet-fobie, want het wemelde in dit album van die kaboutertjes die Nederlanders van een zekere generatie niet associatie-loos kunnen ondergaan.
Maar met Poortvliet's kaboutertjes hebben Tjahzi's dwergjes niets te maken, al rijden ze op nog zulke schattige egeltjes rond.
De kleine mannetjes komen de hulp van Thorgal inroepen: De Zwarte Alfen dwingen de kabouters bijlen te vervaardigen waarmee de wortels van Yggdrasil door te hakken zijn. De slang Nidhogg – die de boom beschermen moet – is dankzij een flirt van de Sleutelbewaarster verbannen en dus liggen de wortels van Yggdrasil er akelig onbeschermd bij. Voorlopig is het de kabouters nog niet gelukt om hun bijlen scherp genoeg te maken en groeien de wortels telkens weer aan, maar als de Zwarte Alfen eenmaal het metaal-dat-niet-bestaat te pakken hebben gekregen kon het wel eens helemaal mis lopen...

De Thorgal-kenner heeft ondertussen al genoeg verhaalelementen uit de reeks herkend om te weten dat Yann de werelden van Thorgal van binnen en van buiten kent. Het knappe van dit tweeluik is dat – zelfs al staan al die details je niet even helder meer voor de geest – het verhaal zich soepel laat lezen. Gelukkig maar, want door de grote hoeveelheid Thorgal-albums en alle dwarsverbanden tussen de albums en reeksen wordt het zo langzamerhand een hele kluif om alle details en verwijzingen een plekje in het eigen hoofd te geven...
Evengoed blijft Wolvin gewoon fijn om te lezen! Deze twee albums zijn de twee meest volwassen albums uit de reeks en zijn even rijk als de strip waar al deze karakters uit voortkomen.
Aan het eind van deel 7 Nidhogg laat Yann nog eventjes fijntjes zien wat een inventieve schrijver hij eigenlijk is...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!