Recensie De orde 1 Tannhauser
door Luc Jacamon & Benjamin Legrand naar Tim Willocks

Striptekenaar Luc Jacamon wilde na The killer en Cyclops eens iets heel anders aanpakken.
Nou, da's gelukt. Je herkent zijn tekenwerk haast niet. In De orde neigt hij met zijn fraaie manier van inkleuren meer naar het werk van Marini dan naar zijn eigen backcatalogus.
Dat komt vooral doordat De Orde een historische strip is.
Tannhauser speelt zich af op Malta. De hospitaalridders maken zich op voor een laatste beslissende slag. Ze werden al eerder verslagen door de Moren, maar op Malta wordt het erop of eronder. Het ziet er niet rooskleurig uit voor de hospitaalridders; ze zijn veruit in de minderheid en Mattias Tannhauser wordt benaderd om het verschil te komen maken. Mattias is een blanke wapenhandelaar die lange tijd onder de Moren verbleef en zijn diensten zouden de ridders goed van pas kunnen komen. Tannhauser voelt er echter weinig voor.
In een pittige discussie – die je ook al kon lezen in het BM magazine – geeft hij er bovendien blijk van weinig godvrezend te zijn. Hij weigert. Maar als de hertogin Carla de la Penautier het verzoek herhaalt en een meer persoonlijk reden aanvoert, laat hij zich toch overhalen.
Wat een vrouw niet vermag...

De lezer moet er de gedachten goed bijhouden en dit eerste deel is slechts de opmaat van wat een vierdelige reeks moet worden waarvoor Jacamon samen met Benjamin Legrand de roman van Tim Willocks bewerkte. Legrands verhaal is niet altijd even goed te volgen en je vraagt je af of het echt nodig is zoveel zijpaden te bewandelen, maar gaandeweg wordt het helderder en beter, zodat je – als je dit eerste deel dichtslaat – zin krijgt aan het vervolg.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!