Recensie Maxentius 1. De Nika-opstand & 2. De Augusta door Carlos Rafael Duarte & Romain Sardou

 Recensie Maxentius 1. De Nika-opstand & 2. De Augusta door Carlos Rafael Duarte & Romain Sardou

 

Recensie Maxentius
1. De Nika-opstand &
2. De Augusta
door Carlos Rafael Duarte & Romain Sardou

 

Naast de Western mag ook de Peplum-strip zich in een grote populariteit verheugen. In navolging van De adelaars van Rome, Murena, Alex Senator en Gloria Victis maken tekenaar Carlos Rafael Duarte en scenarist Romain Sardou (beiden debuteren met Maxentius in de Nederlandse stripwinkel) een historische strip die zich afspeelt in Romeinse tijden. Nou ja, niet helemaal...
Rome is gevallen en de strip speelt zich af in het Byzantijnse Rijk, maar er zijn voldoende sandalen, wagenrennen en 'peplums' (Romeinse tunieken) in Maxentius aanwezig om naadloos aan te sluiten bij bovengenoemde, populaire strips.
Maxentius kent een ambitieuze en genadeloze hoofdrolspeelster in kiezerin Theodora.
Qua verhaalopzet had Maxentius zomaar een deel kunnen zijn in de serie van de Bloedkoninginnen...


De verhalen van de eerste twee albums (die tegelijkertijd verschenen) zijn gebaseerd op historische feiten: Deel 1 handelt rond de Nika-opstand, die in 532 woedde in Constantinopel. In deel 2 (De Augusta) trekt Theodora hoogstpersoonlijk op tegen het opstandige Carthago.
De eigenlijke hoofdrolspeler is niet deze bloedkoningin, maar de wilde dierentemmer Maxentius, die een vreemd soort verhouding met Theodora onderhoudt. Ze is zijn schoonzus; was zijn geliefde en ze laat hem – als we de ontwikkelingen in deel 2 mogen geloven – nog steeds niet zou koud als hij dat graag zou zien. Want Theodora is niet alleen een ondernemende vrouw met gevaarlijke ideeën, maar ook een bedreiging voor Maxentius' huwelijk...


Het tekenwerk van Duarte is verzorgd en gedetailleerd. Je ziet zijn tekenwerk gedurende deze eerste twee albums onder je ogen groeien!
Hij schrikt er niet voor terug grote platen te tekenen met veel personages en decors. De strip loopt over van de wilde dieren als tijgers en olifanten; de pracht en praal aan het Byzantijnse hof en – niet te vergeten – vrouwelijk schoon.
Qua inhoud vind ik het allemaal wat minder overtuigend. Romain (what's in a name?) Sardou weet de vaart er niet echt in te houden en het niveau van een Murena of een De adelaars van Rome haalt hij als scenarist vooralsnog niet.
Niettemin twee fijne historische stripalbums die je even wegvoeren uit de 20e eeuw en mee terugnemen naar de vijfde...


(HH)

Interesse? Koop het album hier!