Recensie Solo 2. Een bittere strijd 3. De overlevenden van de chaos door Oscar Martin

 

Recensie Solo
2. Een bittere strijd
3. De overlevenden van de chaos
door Oscar Martin

 

In eerste instantie denk je: Inspecteur Canardo; in tweede instantie: De ratten van Ptiluc.
Logisch, maar eigenlijk wordt het tijd dat we Solo op zijn eigen merites gaan beoordelen.
Natuurlijk is het voor een stripkenner meteen duidelijk waar Oscar Martin zijn inspiratie uit putte, maar hij heeft wel degelijk een eigen stijl. Van tekenen én van vertellen.
Zo schakelt hij na een aantal woeste pagina's vol bloedige gevechten naadloos over naar een meer beschouwende, haast filosofische, scene. Als Solo zich vrij vecht uit gevangenschap en de beschikking over zijn eigen lot terug verovert, blijft de verwachte tomeloze vreugde uit en overvalt hem een loodzware melancholie. Het duurt even voor hij weer durft te geloven in het positieve.
In mijn recensie van deel 1 vond ik de filosofische noot er nog wat teveel aan, maar nu blijkt het borg te staan voor wat diepgang.
Niet geheel overbodig in wat in wezen een knokken-om-te-overleven-verhaal is.

 
De avonturen van de rat Solo spelen zich af in een apocalyptische wereld, waarin het recht van de sterkste geldt. Eten of gegeten worden.
Soms letterlijk... In deel 1 viel Solo in handen van de mensen. In deel 2 en 3 hervindt hij zijn vrijheid en – uiteindelijk – het geluk. Maar ook dat is allemaal betrekkelijk...
Martin's tekeningen en verhaal vervelen geen moment en de 'menselijkheid' van zijn karakters behoedt het verhaal voor een al te plat Mad Max-sfeertje.

 
Handig ook, van uitgeverij Dark Dragon, dat ze op hun albums vermelden hoeveel delen de serie zal gaan beslaan. Niet voor niets vertalen ze veel Amerikaanse strips, daar is het de gewoonte van te voren aan te geven hoeveel delen er in de planning zitten.
Drie in het geval van Solo en die zijn nu allemaal verschenen.
Jammer...
De dierenstrip van Oscar Martin is goed genoeg om nog even voortgezet te worden.
Het verhaal heeft nog voldoende losse eindjes om dat – zonder te vervallen in eindeloos herkauwen – mogelijk te maken.
Laten we hopen dat we met dit derde deel niet definitief afscheid hebben genomen van de rat Solo...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!