Recensie Vito
1. De andere kant &
2. De trimangre HC
door Eric Stalner

Vanuit zijn legertruck geeft Giuseppe Amarino filmvoorstellingen op het eiland Sicilië.
Het is net na de oorlog en op een dag hoopt Giuseppe genoeg geld te hebben voor een eigen bioscoop. Tot die tijd trekt hij van dorp naar dorp, dromend van een eigen filmzaal én van de mooie Carlotta. Misschien durft hij haar eindelijk te vertellen wat hij voor haar voelt als...
Maar nee, Giuseppe is veel te verlegen. Trouwens, door een onverwachte gebeurtenis verdwijnt Carlotta voor geruime tijd uit Giuseppe's dromen: Op een avond drukt een vreemde snuiter Giuseppe een filmblik in handen met het dringende verzoek die te gaan bekijken.
Aanvankelijk stribbelt Giuseppe tegen. Hij doet in grote films, van grote cineasten, niet in amateurfilms. Als hij toch de film bekijkt weet hij niet wat hij ziet! Het is slechts een fragment, maar in de film figureren een levensechte centaur en een volledig overtuigende faun.
Hoe kán dat in een film van eind jaren twintig? De trucage is perfect, beter dan in King Kong!
Giuseppe gaat de film vertonen en krijgt haar niet meer uit zijn kop. Zeker niet als er een vreemde jongen opduikt, Vito, die iets met de film te maken lijkt te hebben. Diens zuster is er alles aan gelegen Vito mee terug naar huis te slepen.
Rare familie, trouwens. Opa heeft een zaal vol jachttrofeeën onder zijn huis: centauren, saters, griffioenen, draken, etc.
Wacheffe...
Wáár schiet je in hemelsnaam dieren die slecht bestaan in sprookjes, legenden en in de verbeelding van de mensheid?
De familie van Gelsmina bewaakt al jaren een poort tussen de werkelijke wereld en de sprookjeswereld. Die klus wordt steeds lastiger, want de andere wereld begint zich steeds sterker te manifesteren en opent de ene poort na de andere. Het lijkt erop dat de mythische wereld nog maar moeilijk buiten onze realiteit te houden is...

Eric Stalner (Lijst 66, Malemort, Sektor, Ze waren met tien) vertelt een sprookjesachtig, maar onderhoudend verhaal en zijn tekenwerk is zeer fraai. Extra sfeervol doordat hij tegenwoordig zijn pagina's niet meer laat inkleuren door een ander, maar zelf schildert en zijn 'monsters' zijn overtuigend. In Amerika liep een tijd lang de serie Books of magic, waarin de sprookjeswereld ook doorlekte in de onze en wiens hoofdrolspeler Tim zó op Harry Potter lijkt dat het haast geen toeval kan wezen. En voor u denkt dat de stripindustrie de filmindustrie weer eens kopieerde: Timothy Hunter bestond al enige jaren vóór J.K. Rowling met een soortgelijk bebrilde knul op de proppen kwam.
Vito is anders van opzet dan Books of magic, maar heeft dezelfde kwaliteit.
Net als bij de oude films die Giuseppe vertoont ga je bij het lezen van deze strips bijna geloven in het bestaan van elfen, feeën, zeemonsters, centauren en enorme apen met een voorliefde voor blonde dames...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!