Recensie Waterwereld Askell
1. De balsem van fortuin
2. Terugkeer naar Vocable
door Jean-Louis Mourier & Christophe Scotch Arleston

Mourier & Arleston: het zijn de auteurs die ons leven verrijkten met Trollen van Troy, de grappigste strip uit het Troy-universum, waarover scenarist Christophe 'Scotch' Arleston onderhand meer dan 60 albums schreef. Ze werkten echter al eerder samen, aan een strip die ooit verscheen bij uitgeverij Arboris – die ook Lanfeust van Troy uitgaf, maar de serie kwijtraakte aan uitgeverij Talent en die daarna bij het failliet van Talent toeviel aan uitgeverij L: Askell, de waterwereld. Er zijn in deze strip al sporen van de latere Troy-series waar te nemen, zoals de vreemde wezens waarmee Askell bevolkt is en hoe Arleston die gebruikt om zijn verhaal 'op te leuken'.
Neem bijvoorbeeld het inventieve anti-slaaf-wegloop-systeem van Askell: Elke slaaf krijgt een ei van een bloeddorstige parasiet te slikken dat zich nestelt in de maag van het slachtoffer. Mits zoetgehouden met een dagelijkse portie Slah houdt het ei zich rustig en is er niets aan het handje, krijgt het ei geen slah, dan is het rap gedaan met de gastheer of -dame en vreet de jonge parasiet zich een weg naar buiten... de kortste! Weglopen betekent dus voor het ei gedwongen afkicken van slah, met alle gevolgen van dien voor de wegloper.


Cybil is een knap danseresjes dat het wel gezien heeft bij haar huidige werkgever. Die is niet zo te spreken over haar beslissing hem te verlaten, maar gelukkig grijpt een onbekende krijger in voor haar voormalige werkgever haar kostwinnende fysiek al te zeer kan beschadigen.
Ondertussen heeft een dief zich meester gemaakt van het recept van het goddelijke smeersel (in de herdruk de balsem van Fortuin genaamd). Een zalf die elke wonde meteen heelt en dus aanzienlijke marktwaarde heeft. Dit drietal dient wegens het overschrijden van de gastvrijheidslimiet het eiland Askell zo spoedig mogelijk te verlaten en ze kiezen daarvoor het schip van Meester Keresquinn, dichter en toneelspeler. Die ziet aanvankelijk de noodzaak van wegvaren uit een haven waarin hij nét aangemeerd is niet zo in, maar laat zich overtuigen door zeg maar scherpe en gevaarlijke argumenten die van overheidswege worden aangedragen.
De krijger heeft zijn wapens, de dief zijn vernuft, maar Cybil gooit vooral haar vrouwelijkheid in de strijd. En hóe! Niet bepaald geschikt voor jeugdige lezertjes, de verrichtingen van deze tietenmarie die ieder die maar wil – inclusief de lezer – een ruimhartige blik gunt op al haar heerlijkheden... Ik vertel het niet om de moraalridder uit te hangen, maar om u te laten weten wat voor euh... vlees u met Waterwereld Askell in de kuip hebt.
Naast functioneel bloot, iets minder fiunctioneel bloot en totaal niet functioneel bloot biedt de strip vooral veel actie en humor, maar ook geweld. Niet subtiel, wel onderhoudend.
Het tekenwerk dat Mourier voor Trollen van Troy verricht doet hij met pen en inkt, Waterwereld Askell (zoals het bij L getiteld is) schilderde hij zelf in fullcolor. Zijn manier van inkleuren ziet er goed uit en geeft de strip een lekker sfeertje
Arboris gaf drie delen uit van Askell, de waterwereld en die zijn reeds lange tijd uitverkocht. Twee daarvan zijn nu herdrukt bij uitgeverij L, deel drie komt er aan en dat schijnt ook te gelden voor het langverwachte en eerlijk gezegd allang opgegeven deel 4!
Geinige fantasy-strip. Al doet wat Arleston met Lanfeust deed al zijn overige werk natuurlijk verbleken, met Askell heeft-ie het vak geleerd...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!