Recensie De poort naar de hemel deel 1 & 2
door Eugenio Sicomoro & Pierre Makyo (Vrije Vlucht)

Zeven jaar heeft het geduurd voor Eugenio Sicomoro (ik neem aan dat het niet aan scenarist Pierre Makyo lag) het tweeluik De poort naar de hemel in de Vrije Vlucht-reeks voltooide met het tweede deel.
Wie destijds deel één las, zal zich daar ondertussen vermoedelijk weinig meer van herinneren.
Drie jonge meisjes Julie, Manu en Anna zijn hun thuissituatie zat en lopen weg van huis. Ze verstoppen zich in het oude Bretonse huisje van de opa van Manu. Die opa deed tijdens zijn leven onderzoek naar menhirs, dolmens, Kelten en Galliërs. In zijn kelder bevindt zich 'de poort naar de hemel'; een menhir die gebruikt schijnt te kunnen worden om met de doden te praten. De andere twee meiden vinden het een beetje eng, maar Manu houdt wel van een beetje drama en mystiek.
Tijdens hun vrijwillige ballingschap maken ze kennis met de schilder David. Zijn dochter is al járen vermist. Het heeft zijn leven kapot gemaakt.
Ook ontmoeten ze de simpele Vincent, die een vreemdsoortige relatie onderhoudt met zijn tante. Een beetje raar zijn hun nieuwe buren wel.
Als Julie niet terug komt van een wandeling weten Anna en Manu niet wat ze er mee aanmoeten: Twee van huis weggelopen minderjarige meisjes kunnen moeilijk naar de politie gaan en vertellen dat een ander meisje dat met hun weggelopen is opnieuw weggelopen is...

Makyo was één van de eerste Europese stripauteurs die zich waagde aan het serieuzere stripverhaal en leverde in het verleden al prima stripscenarios af, die hooguit wat slijtage vertonen omdat er sinds hij met Grimlein Lederwant op de proppen kwam zoveel meer goede strips zijn verschenen.
De poort naar de hemel is een prima tweeluik met veel drama en goed verteld, maar er zijn indrukwekkender strips verschenen, ook in de Vrije Vlucht-collectie.
Zeven jaar wachten was het misschien niet waard, maar Makyo rondt zijn verhaal goed af, knoopt alle eindjes aan elkaar en heeft nog wat verrassende wendingen in petto. Het gedetailleerde en prettig ogende tekenwerk van Sicomoro (Levenslijnen, Koud licht) maken er een zeer genietbaar geheel van.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!