Recensie Pablo (Picasso) HC 1 t/m 4 door Clement Oubrerie & Julie Birmant

Recensie Pablo (Picasso) HC 1 t/m 4 door Clement Oubrerie & Julie Birmant

 

Recensie Pablo (Picasso) HC
1 Max Jacob
2 Apollinaire
3 Matisse
4 Picasso
door Clement Oubrerie & Julie Birmant

 

 

Pablo van Clement Oubrerie & Julie Birmant lijkt op het eerste gezicht een biografie over de man die de kunstwereld op zijn kop zette en de moderne kunst introduceerde: Pablo Picasso.
Waar, maar ook niet waar. Je zou kunnen zeggen dat Pablo Picasso slechts een bijfiguur is in zijn eigen strip, want de werkelijke hoofdfiguur is zijn maîtresse en model
La belle Fernande oftewel Amelie Lang.
De vierdelige stripserie vangt aan met haar levensverhaal en eindigt als zij uit het leven van de schilder verdwijnt, op het moment dat Picasso op het punt van doorbreken staat en er dus feitelijk nog wel het één en ander te vertellen valt over de schilder.
En ook over Fernande trouwens, want hoe het haar verder vergaat blijft onvermeld.
Pablo is daarmee maar een halve biografie van Pablo, maar een hele van de twee-eenheid Pablo-Fernade.
We lezen van de ups, van de downs, zowel qua schilderkunst als op het romantische vlak. Een grote groep figuranten rond het liefdespaar vult het verhaal aan, waarvan de opvallendste de homosexuele Joodse dichter Max Jacob is.
Max is kansloos smoorverliefd op Picasso en heeft zijn eerste sexuele ervaring met een vrouw nadát hij van haar echtgenoot een dreun op zijn ogen heeft gekregen wegens overspel... dat zich dus nog moet gaan afspelen... Het is maar één voorbeeld van het levendige beeld dat Julie Birmant schetst van de kunstenaarsgemeenschap in Montmartre, Parijs aan het begin van de negentiende eeuw.

 

De illustraties van Clement Oubrerie (Aya uit Yopougon, Zazie in de metro) zijn vlot en schetsmatig, zijn kleuren warm.
Wie er voor open staat ziet dat de man talent heeft. Vooral Pablo's doordringende blik weet hij heel goed in inkt te vangen.
Nu alle vier de delen verschenen zijn en het verhaal ten einde is, moet ik concluderen dat het eerste deel het beste was en dat Birmant wellicht wat te lang door meandert over Pablo en Fernande. Mijn aandacht verslapte gedurende de 360 pagina's die de auteurs uittrekken voor het uitdiepen van de vreemde relatie tussen schilder en model. Twee delen was mijn inziens beter geweest.
Al met al zeker niet slecht, maar er zijn betere strips en ook betere stripbiografieën van kunstschilders...

 

(HH)

Interesse? Koop het album hier!