Recensie Robbedoes Oneshot 8 Pas op, Robbedoes!
door Tehem, Makyo & Toldac

Robbedoes gaat al meer dan zeventig jaar mee en Franquin en Tome & Janry legden kwalitatief de lat voor de reeks zó hoog dat de nieuwe generatie Robbedoes-schrijvers en -tekenaars stevig in hun schoenen moeten staan om niet te bezwijken onder die last.
Met al die bagage op je nek lijkt het me lastig voldoende bewegingsvrijheid te creëren om überhaupt nog met de piccolo, de journalist en de eekhoorn uit de voeten te kunnen. Zeker omdat de makers – anders dan bijvoorbeeld bij Suske & Wiske – proberen Robbedoes een beetje bij de tijd te houden en verhalen te maken die anno 2015 nog relevant zijn.
De ene keer slagen ze daar natuurlijk beter in dan de andere keer. Zo vonden wij Vip, viper, vipst zeer geslaagd, Een piccolo in sniper-alley minder. Voortbordurend op de met Vip, viper, vipst ingeslagen weg – waarin Robbedoes werd neergezet als media-persoonlijkheid – vertellen Tehem, Makyo & Toldac in Pas op, Robbedoes hoe beroemdheid een wig drijft tussen de twee gezworen kameraden Kwabbernoot en Robbedoes.

Kwabbernoot heeft een roman geschreven gebaseerd op hun avontuur Pas op, Kwabbernoot. Zijn boek is een ultieme poging om een eigen plekje in de spotlights te creëren en uit Robbedoes' schaduw te treden. Robbedoes heeft het meteen door: Kwabbernoot eigent zich in zijn boek een aantal daden en ontdekkingen toe die Robbedoes toebehoren.
Helaas voor Kwabbernoot wordt zijn roman een flop, maar er gloort hoop: Een filmmaker ziet er wel brood in. Als die echter Robbedoes weer de volgspot induwt en Kwabbernoot eruit wipt, verslechtert de toch al onder gespannen situatie tussen de twee vrienden.
En dat is waar het misgaat: Makyo & Toldac laten Robbedoes en Kwabbernoot kibbelen als twee gefrustreerde pubers.
De Graaf – die weer eens met paddestoelenextract in de weer is geweest – heeft per ongeluk een soort waarheidsserum aan de maaltijd toegevoegd en de drie vrienden laten hun ergernissen over elkaar de vrije loop. Dat past mijns inziens niet bij de strip Robbedoes, zelfs niet anno 2015.
Het nevenplot rond de stamppot-revolutie in Bretzelburg zal grappig bedoeld zijn, maar werkt niet en ook het tekenwerk van de in Nederland totaal onbekende, maar in Frankrijk vrij productieve Tehem is een vreemde eend in de bijt van de bonte stoet Robbedoes-tekenaars die er de afgelopen zeventig jaar met de piccolo aan de slag gingen.
Pas op, Robbedoes is het zwakste deel uit de doorgaans prima Robbedoes Oneshot-serie.
Dat is het risico van experimenteren... er mislukt ook wel eens een experiment...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!