Recensie Oorlogsvrouwen
1. Amy Johnson &
2. Sophie Scholl
door Pierre Wachs, Marc Veber, Emmanuelle Polack, Regis Hautiere & Francis Laboutique

Pas met het tweede deel van Oorlogsvrouwen wordt duidelijk wat Régis Hautière (Aquablue, Boven de wolken, De oorlog van de Lulu's) en Francis Laboutique van plan zijn met hun vierdelige stripserie. De vier boeken – hoewel elk album op zichzelf gelezen kan worden – hebben wel degelijk iets met elkaar te maken: er is een vijfde 'oorlogsvrouw' die de levensgeschiedenissen van Amy Johnson, Mila Racine, Berthie Albrecht & Sophie Scholl verbindt.
In tegenstelling tot de vier eerstgenoemde vrouwen is Anna Schraerer een fictief karakter dat door Hautière & Laboutique in het leven is geroepen om een aantal spraakmakende vrouwen uit de geschiedenis in stripvorm voor het voetlicht te brengen.
Goed plan, want hoewel de levens van de totnogtoe opgevoerde dames interessant genoeg zijn om een album lang te boeien draagt de aanwezigheid van de mysterieuze spionne en de vragen die ze bij de lezer oproept zeker bij tot de kwaliteit van de stripserie.
Wie het eerste deel leest zou zich nog af kunnen vragen waarom de oorlog maar zo'n kleine rol speelt in een strip met de naam Oorlogsvrouwen, maar dat komt allemaal goed als je de vervolgdelen leest.

In het eerste deel Amy Johnson – over één van de eerste vrouwelijk pilotes die naam voor zichzelf wist te maken in een door mannen gedomineerde wereld – lijkt de rol van Anna duidelijk: Ze is als spionne in dienst van de nazi's. Dat doet ze vakkundig, want ze weet haar dubbelrol heel goed en tot op het laatste verborgen te houden. Haar karakter maakt echter nog niet veel indruk en je zou je af kunnen vragen wat haar toegevoegde waarde is.
In het tweede deel Sophie Scholl, over de studentenprotestbeweging De witte roos, die op pacifistische wijze – en helaas grotendeels tevergeefs – probeerde het oprukken van de nationaal socialisten tegen te gaan, krijgt haar karakter meer smoel en daarmee zetten de scenaristen voorzichtige stappen die je doen vermoeden dat er meer aan de hand is met die Anna Schraerer.
Anna is de verbindende rode draad in deze reeks en haar rol verschuift van bijrol naar die van leading lady.



Het tekenwerk – en dat kan prima bij een opzet als die van Oorlogsvrouwen – is in handen van verschillende tekenaars.
Pierre Wachs (Geheime driehoek INRI, Navarra, Bankgeheimen) tekende het eerste deel; Marc Veber (Boro – Verslaggever/fotograaf) het tweede. De volgende twee delen worden welicht weer door andere tekenaars ter hand genomen.
Het tekenwerk van deze mannen is goed. Hoewel ze beiden geen hoogvliegers zijn leveren ze heldere illustraties die het vertelde verhaal goed ondersteunen. Beiden hebben feeling met de historische setting en de personages.
Bovendien hebben de schrijvers een tekenaar gezocht die past bij het verhaal; Wachs kan beter uit de voeten met de vliegtuigen en de auto's in Amy Johnsom; Veber is beter met gebouwen als de universiteit waar Sophie Scholl en haar groep opereerden.
Emmanuelle Polak bedacht het concept en voorziet elk album van een kort historisch dossier.
Goed concept, heel lezenswaardig en zeker voor stripliefhebbers met interesse voor geschiedenis in het algemeen en die van de tweede wereldoorlog in het bijzonder niet te missen.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!