Recensie Alex senator
1. De adelaars van Merula
2. De laatste farao
3. Het complot van de roofvogels
door Thierry Demarez & Valerie Mangin naar Jacques Martin

Alex is de vijftig gepasseerd en senator geworden in Rome.
Tijd om op zijn 'lauweren' te gaan rusten en het een beetje kalm aan te doen, dik en vadsig te worden zoals de andere senatoren?
Nope.
Er worden politieke moorden gepleegd rond Rome.
Door adelaars met gouden klauwen!
Alex' zoontje Titus en Enak's zoon Khephren zijn getuige van één van die moorden en zo raakt Alex bij de zaak betrokken.
Er speelt meer dan je op het eerste gezicht zou denken; de naam van Caesarion, de zoon van Caesar en Cleopatra, wordt genoemd en het zand van Egypte blijkt nog een andere bekende uit lang vervlogen dagen goed geconserveerd te hebben...
Het drijft Alex in een hoek en dwingt hem openlijk kleur te bekennen.
Moeilijke tijden voor Alex en zijn gezin, zeker nu zijn aangenomen zoon Khephren – Alex ontfermde zich over hem na Enak's dood – begint te puberen...

Als historische avonturenstrip is Alex Senator geslaagd te noemen. Valerie Mangin (De gesel gods, De laatste trojaan, Spiegelingen) heeft inmiddels drie delen achter de kiezen en het smaakt naar meer. Ze weet precies wat de liefhebber van een avonturenstrip tegen een historische achtergrond graag ziet: Het oude Rome en het oude Egypte.
Ze sleurt de lezer – zodra de gelegenheid zich voordoet – mee naar Alexandrië en daarna dieper het mysterieuze Egyptische rijk in.
Je kunt het haar niet kwalijk nemen; de serie Alex dweept met precies dezelfde elementen.
Het tekenwerk van Thierry Demarez (De laatste trojaan, Marie der draken) is, anders dan in de oorspronkelijke Alex-serie, realistisch en niet gestileerd. Hij levert echter fraai werk af en neemt elke gelegenheid te baat om zijn kunnen te tonen. Het vogelmotief in het verhaal geeft hem keer op keer de kans om het vogelperspectief te hanteren en Rome – of de Egyptische tempels – vanuit de lucht weer te geven. Geen geringe opgave, maar hij slaagt er met glans in. Ook zijn personages zijn vlot op papier gezet en zijn inkleuring is stemmig en gloedvol.
Qua tekeningen lijkt Alex volwassen geworden. Ook Mangin doet haar best om Alex serieuzer en realistischer te maken.
Dat lukt voor zover dat met een figuur als Alex mogelijk is.
Murena of De adelaars van Rome naar de kroon steken, daar slaagt ze met deze eerste drie albums niet in, maar een jeugdstrip – want dat is Alex in feite toch – naar een hoger plan tillen en meer vlees op de botten geven kun je gerust aan haar overlaten.
Alex senator is leuk om te lezen, en daar is het tenslotte allemaal om te doen.
En dat Mangin alle te voorspellen knopjes indrukt is eigenlijk helemaal niet erg...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!