Recensie Baard & Kale bundel 1 HC
Die duivelse meneer Stomp
door Will & Rosy

Het in 2014 verschenen Baard & Kale spin-off album Stomp was een prettige verrassing. Wij van De Strip-Aap vonden het zo goed dat het een tweede plaats veroverde in onze Top 13 van het derde kwartaal. Niet iedereen was dat met ons eens. Een veelgehoorde 'klacht' over het album was dat Colman & Maltaite (de zoon van Baard & Kale-tekenaar Will schreef de strip) in het verleden van Stomp gingen wroeten en daarmee de magie van het personage om zeep hielpen.
Stomp is de aartsvijand van Baard & Kale; net zoals Olrik dat van Blake & Mortimer is en Alex Borg van Lefranc.
Aartsschurken. Ze kwamen veel voor in de wat oudere stripreeksen. Vaak waren het wat platte figuren, die de misdaad bedreven, niet met een bepaald doel voor ogen, maar gewoon omdat aartsschurken dat nou eenmaal doen. Het stond in hun functieomschrijving, zeg maar...


Toegegeven; het is lang geleden dat ik voor het laatste een Baard & Kale las, dus hoe het nou precies zit met die mythische status die Stomp blijkbaar onder liefhebbers heeft, kan ik mooi eens gaan toetsen aan de zojuist verschenen eerste bundel van de complete Baard & Kale. De bundels worden namelijk niet chronologisch, maar thematisch gebundeld en de eerste bundel is gewijd aan Stomp.
Iconisch is Stomp zeker. Steevast gehuld in een smoking en met een antieke helm op zijn knar is hij het toonbeeld van geheimzinnigheid. Precies wat een avonturenstip in de jaren vijftig nodig had. Telkens als Baard & Kale bij Stomp in de buurt komen en hem dreigen te ontmaskeren is de vogel gevlogen. Niet voor lang, want je weet: Net als Olrik en Bennie Jolink komt Stomp altijd weer terug... Maar hij blijft toch een beetje een bordkartonnen figuur.
Net als Baard en Kale zelf, trouwens. Hun rol in het geheel is ook niet helemaal duidelijk in deze vroege albums. Ze lijken enkel geïnteresseerd in vakantievieren, iets dat helaas (of vanuit het perspectief van de lezer: gelukkig) dankzij de inmenging van Stomp telkens weer in het water valt.


Niet interessant dus, deze herdruk in bundel?
Niet helemaal waar. Het is natuurlijk niet eerlijk deze strip van zestig jaar oud te vergelijken met haar achterkleinkinderen van vandaag de dag.
Ten eerste is Baard & Kale zo'n klassieke, haast mythische strip die zo goed als uit de stripwinkels verdwenen is.
Wie de serie compleet wil maken moet veel geluk en geduld hebben én een goedgevulde portemonnee meenemen.
De bundels van Arboris zijn goed van prijs, wie met de serie wil kennismaken kan dat nu doen tegen normale album-prijzen.
Ten tweede is de sfeer die uit de albums ademt vintage Dupuis jaren '50 en de tekeningen van Will zijn bijzonder sympathiek.
Zo'n groot talent als Franquin was Will niet, maar hij zat 'm op de hielen.
Tenslotte – een argument dat zelfs de liefhebber die alle albums al in de kast heeft zal doen neigen naar aanschaf – heeft Arboris het voorbeeldige voorbeeld dat uitgeverij Sherpa stelde met de bundels van Roodbaard gevolgd en is de bundel zeer fraai uitgegeven. Mooi papier, gerestaureerde inkleuring en een informatief dossier dat dieper ingaat op de schurkenstatus van Stomp.
Met plezier ge(her)lezen, en al zijn deze vroege albums wat gedateerd, toch een terechte heruitgave.

(HH)