Recensie Parijs zien... 1 HC
door Francois Schuiten & Peeters

Sommige Franse strips gaan – net als sommige Franse films – ten onder aan hun eigen pretenties.
Dat geldt naar mijn bescheiden mening voor een groot deel van de strips van Schuiten en Peeters.
Het tekenwerk is altijd prachtig, maar die verhalen...
Enige tijd geleden verraste Francois Schuiten me echter met het door hemzelf geschreven Schoonheid 12, dat me van begin tot einde kon boeien en waarbij de auteur – naar mijn idee – oprechter en meer vanuit het hart te werk was gegaan.
Datzelfde gevoel krijg ik nu bij het nieuwe Schuiten-album Parijs zien... hoewel hij deze maal zijn oude maatje Peeters weer gevraagd heeft het verhaal te schrijven.
Misschien komt het omdat Schuiten's vertrekpunt een andere oude liefde van hem is: Parijs.
Denk nou niet dat je met een soort stedengids opgezadeld komt te zitten als je zijn jongste album in huis haalt.
Schuiten en Peeters verpakken 'hun' Parijs in een sciencefictionstrip waarin Karinh – subversieve jonge vrouw – benoemd wordt tot boordcommandant van een ruimteschip dat Parijs gaat bezoeken en verkennen, jaren nadat de bewoners van 'De Ark' zichzelf de ruimte inschoten om elders opnieuw te beginnen.


Karinh is blij verlost te zijn van De Ark, haar bewoners en haar strenge regels. Aangezien de rest van de passagiers hiberneert tijdens de trip heeft zij mooi de tijd om haar eigen 'tripjes' te maken naar het Parijs van haar dromen.


Deel 1 van een tweeluik, dus waar het allemaal naar toe gaat, dat blijft nog gissen, maar voorlopig biedt Peeters een boeiend verhaal en Schuiten fraai tekenwerk, waarmee ze samen een lekker nostalgisch sfeertje creëren.
Een nostalgische sciencefiction strip; het is weer eens wat anders...

(HH)