Recensie Mevrouw Livingstone HC
Congo De groote oorlog
door Christophe Cassiau-Haurie en Barly Baruti
naar Apollo
De Tweede Wereldoorlog werd terecht een wereldoorlog genoemd, want ook buiten Europa werd er gevochten en dan doel ik niet enkel op de Japanse deelname aan de strijd.
Veel van de Europese mogendheden hadden immers ook buiten Europa grondgebied: de koloniën. Zodoende werd er ook in Afrika strijd geleverd, doorgaans door zwarte soldaten, maar wel onder leiding van blanke Europeanen.
Zoveel strips als er verschenen zijn over de Tweede Wereldoorlog in Europa, zo weinig beeldverhalen zijn er over de oorlog in Afrika.
Hugo Pratt situeerde er een aantal van zijn Woestijnschorpioenen-verhalen en Micheluzzi maakte er het album Operatie Königsberg over (lees hier onze recensie van dit album).
De nieuwe strip Mevrouw Livingstone is daar mee te vergelijken.
Net als bij Operatie Königsberg draait het in dit verhaal om de zoektocht naar een Duitse pantserkruiser. De Graf von Götzen vaart ergens op het Tangayikameer. De Belgen willen het schip onschadelijk maken en hebben vliegenier Gaston Mercier opdracht gegeven het op te sporen en te laten zinken.
Mercier krijgt inlandse hulp van Mevrouw Livingstone, een goed geïnformeerde maar raadselachtige zwarte man die beweert de zoon te zijn van de grote ontdekkingsreiziger Livingstone.
Vanwege de kilt die de man draagt krijgt hij de bijnaam 'Mevrouw Livingstone', vandaar de titel van dit album, dat feitelijk niets heeft te maken met de beroemde missionaris – of zijn vrouw.
Scenarist Barly Baruti schreef eerder aan pulpstrips als Eva K. en Mandrill; tekenaar Christophe Cassiau-Haurie is een volslagen onbekenden in de Nederlandse stripwinkels. Beiden leveren hier topwerk af.
Het verhaal wordt goed en boeiend verteld. De personages zijn interessant, hun interactie en gedrag is geloofwaardig en Baruti gaat de controverse niet uit de weg. De houding van de Europeanen ten aanzien van de 'minderwaardige negers' wordt van een kanttekening voorzien.
De tekeningen hebben wel wat weg van die van Hermann, uit de periode dat die zijn werk niet inktte, maar zijn potloodtekeningen rechtstreeks inkleurde met waterverf.
Tegen de ervaring van Hermann kan Cassiau-Haurie niet op, maar waar Hermann steeds slordiger en nonchalanter gaat werken, doet de nieuwkomer zijn stinkende best en dat levert een fraai geïllustreerde en sfeervolle strip op, die er op sommige platen zelfs béter uitziet dan het werk van de narrige meester.
Operatie Königsberg was een erg goede strip, maar ondertussen dertig jaar oud.
Je zou Mevrouw Livingstone kunnen zien als een update – of liever – een welkome aanvulling.
(HH)
