Recensie De Kennedy files 3 Held tegen wil en dank
door Erik Varekamp & Mick Peet

Het is jammer dat tekenaar Erik Varekamp geen heil meer zag in het voortzetten van Agent Orange, zijn strip over prins Bernhard, want ik had er nog lang geen genoeg van.
De prins mag dan een beruchtheid zijn in ons landje; buiten de landsgrenzen slaat een serie over ons koninklijke boefje niet erg aan. Varekamp heeft daarop de bakens verzet en een soortgelijke schurk uitverkoren, maar deze keer een internationale: Joe Kennedy.
In De Kennedy files vertelt hij met schrijver Mick Peet over de vader van twee Amerikaanse presidenten en hoewel de eerste twee delen voornamelijk over Joe en zijn ambassadeurschap in Londen gaan verschuift in het derde deel de focus wat naar zijn twee oudste zonen, Joe Jr. en Jack (bij het grote publiek bekend als John F.).

Joe Sr. Had graag de eerste Iers-katholieke president van Amerika willen worden, maar president Roosevelt stuurt hem als ambassadeur naar Engeland om zélf in het zadel te kunnen blijven.
De oorlog breekt uit in Europa en Joe gaat heel ver om Amerikaanse inmenging te voorkomen.
Veel te ver, vindt Roosevelt... Joe's kansen om president te worden zijn daarmee verkeken en hij schuift zijn ambities door naar zijn nageslacht: Joe Jr. moet president worden.
Jack is echter veel intelligenter en geschikter... maar ook dwarser en hij verzet zich tegen vaders wil en wet.

Wat er in De Kennedy files staat is – volgens nawoordschrijver Nigel Hamilton – allemaal écht waar.
De auteurs hebben er niets bij verzonnen, ze hebben de gebeurtenissen hooguit wat geinterpreteerd en gedramatiseerd. Het verhaal van de Kennedy's komt dan ook heel geloofwaardig over en wordt heel natuurlijk verteld door schrijver Mick Peet.
Knap werk, want het beschrijven van politiek is geen eenvoudige opgave.
Ook tekenaar Erik Varekamp levert eersteklas werk af. Hij moet een hele zwik beroemde personen afbeelden en slaagt er in hen allemaal herkenbaar en zonder het te forceren op papier te krijgen.
Veel recensenten vergelijken zijn tekenwerk met dat van Hergé; het zou op Kuifje lijken.
Het lijkt voor geen meter op Kuifje!
Varekamp heeft met zijn vette lijnen een heel eigen stijl gevonden die heel realistisch overkomt hoewel hij eigenlijk vrij 'kaal' tekent. De stilering is heel fraai en ook het kleurgebruik is heel krachtig. Hoewel het hier een zuiver historische strip betreft komt het allemaal heel modern en eigentijds over.

Het blijft jammer dat we verstoken zullen blijven van de verdere avonturen van Agent Orange, maar Varekamp en Peet hebben in Joe Kennedy een minstens zo interessante schurk gevonden die – net als Bernhard – gretig misbruik maakte van zijn positie, niet vies was van wat buitenechtelijke escapades en tóch de sympathie van het volk wist te behouden...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!