Recensie De klerk Bartleby HC
Een verhaal van Wall Street
door Jose-Luis Munuera naar Herman Melville

Teveel zwier, bestaat dat?
José-Luis Munuera kan absoluut tekenen, maar toch boeit zijn werk me over het algemeen niet zo. Ik vind het allemaal wat té cartoonesk en tekenfilmachtig. Maar in De klerk Bartleby werkt het wonderlijk goed!
Hij tekent de figuren hier niet eens zo anders dan anders, maar ze hebben over het algemeen een droefgeestige stemming, wat het uitbundige dat zijn strips normaal kenmerkt aanzienlijk verdunt. Bovendien plaatst hij zijn personages tegen sombere, in bruintinten gevatte gebouwen en straten.
Het sfeertje in De klerk Bartleby is helemaal ráák!

En dan het verhaal: waanzinnig! Bartleby heeft maar één zinnetje nodig om het hele systeem knarsend tot stilstand te brengen. Wall street is bij uitstek een plek waar 'het systeem' regeert. Zeker in de gaslantaarntijd waarin dit verhaal speelt. Het socialisme is in opkomst als dit verhaal begint, maar opstandigheid jegens de baas was in die tijd nog totaal ondenkbaar. Iedereen was gehoorzaam aan degene die boven hem geplaatst was. Wie aan die in steen gebeitelde regel tornde kon rekenen op problemen. Maar de vreemde Bartleby draait de zaak om en weet met zijn ene zinnetje de baas tot wanhoop te brengen.

De klerk Bartleby is een novelle van Moby Dick-schrijver Herman Melville, die hiermee een verhaal aflevert dat net zo vreemd is als Kafka's De gedaanteverwisseling; Boelgakov's Hondehart; Gontsjarov's Oblomow en Gogol's De mantel.
Een verhaal dat hangt op één (mager) gegeven, waarvan de afloop niet eens zo interessant is en waar alleen een knap schrijver mee uit de voeten kan.
Het wordt hier prefect omgewerkt tot een stemmig stripverhaal door de minst waarschijnlijke kandidaat: de zwierige José-Luis Munuera.

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!