Recensie Dagen van zand HC door Aimee de Jongh

 

Recensie Dagen van zand HC
door Aimee de Jongh

 

Dagen van zand is na De terugkeer van de wespendief, Bloesems in de herfst en Taxi de vierde grote graphic novel van Aimée de Jongh.
Ze heeft zich met haar eerlijke en gevoelige verhalen een plekje veroverd in het Nederlandse striplandschap blijkens de grote belangstelling voor Dagen van zand.
Terecht, want het is een fantastisch boek geworden!
Allereerst valt het prachtige kleurgebruik op (De terugkeer van de wespendief en Taxi waren ongekleurd). De zachte en zorgvuldige manier van inkleuren doen de toch al fraaie tekeningen van De Jongh nog beter uitkomen.

Haar verhaal speelt in het Amerika van de jaren dertig. Een jonge fotograaf weet een opdracht in de wacht slepen: het fotograferen van The Dust bowl. Door aanhoudende droogte en verkeerd gebruik van bouwland zijn delen van Kansas, Texas, New Mexico, Colorado en Oklahoma zo goed als onbewoonbaar geworden. Veel inwoners vluchtten weg, wie achterbleef levert een dagelijks gevecht tegen stof, zand en de dood.
De Jongh vertelt niet alleen over het lot van de inwoners van The panhandle (de pannensteel Oklahoma; het zwaarst getroffen Dust bowl-gebied) maar ook over de moeilijkheden die fotograaf John Clark ervaart.
Zo is het fotograferen van de slachtoffers van de zand- en stofstormen nog niet zo eenvoudig. Tegenwoordig lijkt het alsof íedereen wel op de foto wil, maar dat was in het Amerika van de jaren dertig wel anders. John krijgt te maken met schuwheid, schaamte en achterdocht. Pas als hij zich beseft dat hij het helemaal verkeerd aanpakt en de bewoners van het gebied als mens tegemoet treedt in plaats van als fotograaf krijgt hij de plaatjes die hij wil.
Maar John worstelt ook met zichzelf. Door de verschrikkingen die hij te zien krijgt vraagt hij zich af waarom hij dit beroep koos en dat leidt tot een verrassende conclusie.

Aimée de Jongh is ondertussen een heel complete stripmaakster geworden. Niet alleen weet ze bijna driehonderd pagina's lang de lezer te boeien, ook hebben haar personages karakter en diepgang.
Dagen van zand is geen documentairestrip over The Dustbowl, De Jongh vermengt de historische gebeurtenissen met een eigen en origineel verhaal. Wat dit boek boven de gemiddelde auteursstrip uit tilt is Aimée's creatieve invulling. Als John bijvoorbeeld zijn opdracht ontvangt en dagblademployee Mary hem uitlegt wat er in het gebied aan de hand is haalt ze een oude en zeer stoffige kaart van Amerika voor de dag. Ze veegt het stof eraf, maar laat het zitten op het gebied waar de stofstormen heersen. Beter had ze het verschijnsel Dustbowl niet aan John  (en de lezer) kunnen uitleggen.
Prachtig beeld, het lijkt simpel, maar je moet het maar kunnen bedenken!



(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!