Recensie De tamboer van Borodino HC
door Simon Spruyt

De tamboer van Borodino is een historische strip die zich afspeelt ten tijde van Napoleon's Russische veldtocht. Tolstoj schreef er zijn beroemde boek Oorlog en vrede over. Dat is in zekere zin Simon Spruyt's uitgangspunt van geweest; hij baseerde zijn hoofdfiguur Vincent Bosse op een bijfiguur uit Tolstoj's roman. Vincent heeft – net als Tolstoj's Petja Rostov – een gezicht als een engeltje. Onschuldig en rond. Iedereen die hem ziet krijgt meteen de neiging dit onschuldige wezentje te beschermen. Desnoods met z'n eigen leven...

Vincent speelt een weinig actieve rol in de ruim honderd pagina's die Spruyt nodig heeft voor het vertellen van zijn verhaal. Hij trommelt een beetje op bevel (tamboers waren nodig op het slagveld om orders te communiceren met de fronttroepen), maar laat zich verder meetronen door wie hem maar op sleeptouw wil nemen. Van loyaliteit kun je hem ook niet betichten, hij laat iedereen in de steek zodra hij maar de kans krijgt zijn eigen hachje te redden.
Zelfs tijdens zijn leven na de oorlog lijkt hij gewoon maar mee te drijven met de stroom. Hij herstart zijn leven waar hij na de oorlog strandt, naar het zich laat aanzien zonder enig plan of ambitie.

Het tekenwerk van Spruyt is bijzonder. Hij maakt zijn tekeningen met waterverf en brengt met potlood of krijt nuances aan. Opvallend is hoe raak hij dit doet. Soms bestaat een gezicht slechts uit een paar lijnen, waar hij echter heel veel emotie in weet te leggen.
De tamboer van Borodino is een vreemd, maar heel interessant album over hoelang jeugdige onschuld vol gehouden kan worden.

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!