Recensie De nieuwe avonturen van Roodbaard 1
Gehangen maar niet dood
door Stefano Carloni & Jean-Charles Kraehn
Hoe lang is het geleden dat we konden zeggen tegen de stripwinkelier: 'Mag ik van u de níeuwe Roodbaard?'
En nog langer is het geleden dat we – na het lezen – konden zeggen: 'Hij was weer góed, he?'
Oude tijden herleven. Want er ís een nieuwe Roodbaard.
En hij ís goed!
Uitgeverij Dargaud heeft de serie járen braak laten liggen, maar vroeg tekenaar Stefano Carloni dan toch om voortaan de avonturen van Roodbaard te tekenen. Carloni is een nog jonge Italiaanse tekenaar die in Nederland De vorsers publiceerde. Zijn Roodbaard ziet er prima uit, degelijk realistisch tekenwerk, fijne creatieve invulling van de bladspiegeling, niets op aan te merken.
Jean-Charles Kraehn werd gevraagd om Roodbaards nieuwe avonturen te schrijven. Goede keus, Kraehn is misschien geen al te grote naam in de stripwereld, maar hij is erg goed in het schrijven van genrestrips, zoals hij bewees met Gil St. André (alias Spoorloos), De vliegenier en Tramp. Kraehn schrijft strips zonder poespas, en dat is precies wat een avonturenstrip pur sang – zoals Roodbaard – nodig heeft.
Dit eerste deel leest als een trein, staat bol van de actie en laat toch voldoende te raden over om vol verwachting naar vervolgdelen uit te kijken.
De nieuwe avonturen van Roodbaard beginnen zo'n beetje waar de oorspronkelijke tekstschrijver Jean-Michel Charlier stopte.
Roodbaard heeft aan zijn avonturen in Zuid -Amerika een grote schat overgehouden en heeft zich gevestigd als reder op Cap-Français. Hij verveelt zich er te pletter en een knokpartijtje met de plaatselijke koddebeiers brengt wat afwisseling. Helaas klopt Roodbaard één van hen iets te hard op z'n bolletje; de man overlijdt. Roodbaard concludeert nuchter 'dat die wachters geen stevige hersenpan hebben' maar het incident wordt door de machthebbers minder luchtig opgevat. Het geeft de gouveneur Charles de Brunier, die Roodbaard liever kwijt dan rijk is, de kans de piraat een opdracht in de maag te splitsen.
Die voelt daar weinig voor, maar heeft geen keus en krijgt een kaperbrief overhandigd.
En daar gaat Roodbaard. Als een lam ter slachtbank; de lezer voelt vanaf de eerste pagina's dat er verraad in de lucht hangt. Maar van wíe?
Kandidaten genoeg. De gouveneur? De vreemde kokkin van Roodbaard? Die twee snaken die bij de gouverneur om hulp kwamen smeken? Of de bemanningsleden die Roodbaard uit het niets tevoorschijn moest zien te toveren om de opdracht van de gouveneur uit te kunnen voeren?
U begrijpt het al... Hij ís weer góed hoor!'
(Hans Hartgers)
Interesse? Koop het album hier!