Recensie Extases 1. HC
Waarin de auteur ontdekt dat het geslacht van meisjes niet de vorm van een X heeft
door JeanLouis Tripp

Oude mannen die over sex beginnen, da's toch een beetje smerig, vindt u niet?
Toch doet JeanLouis Tripp precies datgene... zonder dat het platvloers, vulgair of vies wordt.
JeanLouis Tripp, misschien doet die naam niet meteen een belletje bij u rinkelen... Zijn bekendste wapenfeit is de serie Magasin General, die hij samen met Regis Loisel tekende. Nu we hier Tripp solo aan het werk zien wordt duidelijk hoe groot Tripp's aandeel was in het tekenwerk van die succesreeks:
De fysieke gelijkenis tussen de dames in Extases en die in Magasin general is opvallend.


Het eerste deel van Tripp's Extases is een bijzonder openhartig onderzoek naar zijn eigen sexualiteit, waarin we de auteur volgen van zijn eerste beverige stappen op het pad der lusten tot zijn eerste orgie-ervaring...
Ik kan niet bevroeden wat het volgende deel nog voor de lezer in petto zal hebben, want Tripp is in dit eerste deel al verder gekomen dan uw recensent het op erotisch gebied ooit schopte.

Het is – ondanks de sexuele revolutie – toch een beetje een ongemakkelijk onderwerp voor mensen van Tripp's leeftijd. En die van de mijne (we schelen tien jaar). Goed, het licht hoeft dan niet meer uit op de slaapkamer, maar om je hele hebben en houwen zo voor iedereen open en bloot op tafel te gooien is niet eenvoudig. Ik heb in de loop der jaren in verhalen heel openhartig verteld over allerlei aspecten van mijn leven – tot mijn vasectomie aan toe – maar mijn slaapkamergeheimen bleven precies dat... geheimen.

Tripp heeft blijkens het voorwoord flink geaarzeld of hij aan Extases zou beginnen.
Gelukkig heeft hij zich over zijn twijfels heengezet.
Hoewel er genoeg strips zijn waarin flink gekeesd wordt, las ik nog niet eerder zo'n interessant en inhoudelijk stripboek over sexualiteit.
Het is met name interessant omdat de hoofdpersoon geen losbol is die zonder rekening te houden met de gevoelens van anderen zijn pik achterna loopt. Eerder is hij een iets meer dan de normaal hormonaal aangedreven man die zich afvraagt of zijn lusten normaal zijn en hoe ver hij kan gaan bij het bevredigen daarvan.
Extases is geen poging méér strips te verkopen omdat sex sells. Het is geen porno (hoewel de hoeveelheid geslachtsorganen die noodgedwongen afgebeeld moeten worden menigeen tegen de borst zullen stuiten) en het is ook geen Rooie Oortjes-achtige flauwdoenerij.
Dit is echt... erotiek.
De enige mij bekende striptekenaar die net zo vrijmoedig zijn sexuele fantasieën (en werkelijkheden) met zijn publiek deelt is Robert Crumb, maar zijn strips hebben een pervers kantje...
Perversiteiten tonen is volgens mij absoluut niet het doel van Extases, wat niet weg neemt dat de eerlijkheid van Tripp soms schokkend is. Wat hij dan weer relativeert met bij vlagen grappig tekenwerk.
Er wordt tenslotte vaak veel te serieus gedaan over sex...

Niet voor de preutsen, dit album.
...Maar ook niet voor de viespeuken!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!