Recensie Irmina HC door Barbara Yelin

 

Recensie Irmina HC door Barbara Yelin

 

Recensie Irmina HC
door Barbara Yelin

 

Er komen jaarlijks stápels nieuwe stripalbums uit, we halen tegenwoordig met gemak duizend titels. Da's mooi, maar het heeft ook nadelen: Je kunt ze onmogelijk allemaal lezen. Sterker nog: Ik kan onmogelijk alles lezen wat ik graag zou wíllen lezen en dus skip ik wel eens een potentieel interessante titel.
Dat gebeurde ook met Irmina van Barbara Yelin, dat – achteraf gezien – in onze Top 20 van 2016 had moeten staan. Bij de eerste vijf.


De Duitse stripmaakster Yelin vertelt het verhaal van haar grootmoeder Irmina, van wie ze dagboeken en geschriften terugvond.
Irmina was een echte suffragette, een jonge zelfstandige vrouw die haar geboorteland Duitsland achter zich liet om te gaan studeren in Engeland. Het was weliswaar nog te vroeg voor een vrouw om écht te gaan studeren en dus leerde ze in Londen voor typiste en secretaresse.
Irmina is een serieuze jonge vrouw, er is weinig frivools aan en als ze uitgenodigd wordt voor feestjes zit ze die met grote tegenzin uit.
Tot ze Howard Green ontmoet, een student uit West-Indië. Er is meteen een klik en het getuigt van Irmina's ruimdenkendheid dat het feit dat Howard zwart is hun omgang op geen enkele manier in de weg staat. Er ontstaat een romance, die echter ruw onderbroken wordt als Irmina door omstandigheden gedwongen haar verblijf in Londen moet opgeven en terugkeert naar de Heimat.
Daar neemt ze werk als typiste aan, met de belofte dat ze op termijn voor de Duitse ambassade in Londen zal kunnen gaan werken.
Long disctance-relaties zijn heden ten dage dankzij mobiele telefoons, email en skype nog wel vol te houden, maar in het Europa van de jaren dertig verpietert de relatie met Howard door de afstand.
Irmina de ruimdenkende maakt vervolgens een U-bocht van 180 graden en trouwt met een SS-officier!
Ze lijkt precies het tegengestelde te worden van datgene waarnaar ze in Londen op zoek was...


Hoe zoiets mogelijk is, doet Barbara Yelin in dit bijna 300 pagina's tellende boek prachtig uit de doeken. Haar ietwat krasserige tekeningen en de grijzig, sombere kleuren passen perfect bij de periode.
Irmina is – met enige vertraging – ons boek van de maand, maar daar doen we het eigenlijk mee te kort: Het had in dat jaarlijstje moeten staan. Maar ja... Gedane zaken nemen geen keer en wij zijn ook maar mensen.
Dat laatste geldt in hoge mate ook voor Irmina zélf en verklaart haar wonderlijke levenswandel.

 

(HH)

Interesse? Koop het album hier!