Recensie Silas Corey
1 Het Aquila-netwerk deel 1 HC
2 Het Aquila-netwerk deel 2 HC
3 Het Zarkoff-testament deel 1 HC
door Pierre Alary & Fabien Nury

Afgelopen zondag heb ik een foutje gemaakt.
Ik heb éérst Silas Corey gelezen en toen heb ik een tukje gedaan.
Dom.
Dat moest andersom!
Je moet namelijk behoorlijk uitgeslapen zijn om optimaal te kunnen genieten van Silas Corey...
Net als bij zijn eerdere strip W.E.S.T. verwacht Nury ook hier van zijn lezers dat ze bij de les blijven. De eerste cyclus van Silas Corey Het Aquila-netwerk speelt zich af tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog en is politiek getint. Georges Clemenceau, leider van de oppositie tevens voormalig minister-president, strijdt tegen Joseph Caillaux, leider van de regering in Parijs. Clemenceau is uit op de macht en is niet te beroerd daar de handjes voor vuil te maken.
Eén van zijn spionnen heeft belangrijke informatie in handen en verstuurt die vernuftig verstopt op de achterkant van een postzegel naar z'n opdrachtgever. Helaas voor Clemenceau lossen zowel postzegel als spion in het niets op.
Clemenceau huurt daarop Silas Corey in. Corey is eveneens spion, en een dandy met een dure levensstijl. Hij logeert het liefst in de bruidsuite van het allerduurste hotel, draagt dure maatpakken en snuift opium om zijn tijd in de loopgraven te vergeten. Als hij tot twee keer toe een rivaliserend bod krijgt om dezelfde postzegel te bemachtigen neemt hij ook die beide opdrachten aan. Drie keer vangen voor dezelfde klus!
Aan wie hij de postzegel dan uiteindelijk uitleveren zal... dat ziet-ie later wel. Silas Corey denkt voornamelijk aan Silas Corey.


Eén van zijn opdrachtgevers is de weduwe van wapenfabrikant Zarkoff en zij speelt ook de hoofdrol in de tweede cyclus Het Zarkoff-testament. Ze ligt al op sterven, maar er zijn lieden die het veel te lang vinden duren en daarom trachten de natuur een handje te helpen.
Wie heeft er zoveel haast en waarom?
Omdat mevrouw Zarkoff er alles aan gelegen is haar kapitaal en haar macht uit handen van haar zakenpartners te houden! Ze is op zoek naar haar zoon, die ze uit ambitieuze overwegingen in de steek liet toen het ventje zeven jaar oud was... Maar lééft die zoon nog – wat men van hem weet is dat hij vocht in de Grote Oorlog – en zo ja: wil hij nog wel iets te maken hebben met zijn ontaarde moeder?

Tekenaar Pierre Alary (Belladonna, Sinbad) hanteert een karikaturale stijl die in eerste instantie niet zo lijkt te passen bij een niet door humor gedreven plot als dat van Silas Corey, maar zijn tekeningen zijn niet overdreven humoristisch en het werkt, zoals het ook werkt bij Munuera's Het teken van de maan, Pont's Over de grenzen van de tijd en Fouquemin's De Wezentrein en Miss Endicott.
Doordat hij zich niet al te zeer aan de details van het realisme hoeft te houden kan Alary lekker veel vaart in zijn soepele tekeningen leggen en je ziet dat hij erg zijn best doet het allemaal zo gevarieerd mogelijk in beeld te brengen. Daar slaagt hij volledig in. Er zijn zelfs momenten dat hij er – door zich even in te houden – in slaagt echte emotie op de lezer over te brengen.
De inkleuring van Bruno Garcia is het kersje op de Van-der-Valk-appelmoes: Grote klasse.


Nury (Legioen, Atar Gull, Tyler Cross) trakteert de oplettende lezertjes op zeer geslaagde en gelaagde verhalen met vlotte dialogen. Bovendien hebben zijn karakters diepgang en een verleden, waarvan Nury zo hier en daar een glimp laat zien. Silas Corey is typisch zo'n strip die je keer op keer kunt lezen en waarin je elke keer weer nieuwe dingetjes ontdekt.
Mits je goed uitgeslapen bent!

(HH)

Interesse? Koop het album hier!