Recensie De wezentrein
1. Jim
2. Harvey
3. Lisa
4. Joey HC
door Xavier Fourquemin & Philippe Charlot

Scenarist Philippe Charlot (Karma Salsa, Bourbon Street) snijdt met De wezentrein een weinig belicht historisch punt aan: In het New York van de negentiende eeuw wemelde het op straat van de aan hun lot overgelaten kinderen. Weesjes, of spruiten van hoeren en dronkaards die van hun ouders weinig tot niets te verwachten hadden. Gegoede burgers die niet enkel meer met het dagelijks overleven bezig waren vonden tijd en energie zich om hun lot te bekommeren en vonden een oplossing: The Orphan Train Riders. Ongetwijfeld goed bedoeld... maar de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen zeggen ze wel eens.
Het plan: de kinderen per trein naar andere delen van het land vervoeren, waar kinderloze echtparen hen met open armen zouden ontvangen.
Zo gebeurde het ook in een enkel geval, maar even zo vaak waren de bedoelingen van de aanstaande pleegouders minder altruïstisch...
Anno 1990 kijken niet alle betrokkenen even positief terug op het initiatief.
Jim bijvoorbeeld raakte niet alleen het contact met zijn broertje en zusje kwijt, maar ook zijn naam.


In De wezentrein volgen we twee wezen en drie kinderen die nog wel een vader hebben. Jim en Joey krijgen hem nog één keer te zien op het perron, als de trein op het punt van vertrekken staat. De jongens denken dat hij hen komt halen, maar helaas is pa alleen komen opdagen om geschikt van hun zusje Anna af te komen...
Charlot vertelt een inventief en onderhoudend verhaal dat – hoe kan het anders – wel op de emotie werkt, maar toch nergens sentimenteel wordt.
De tekeningen van Xavier Fourquemin (Legende van het wisselkind, Miss Endicott, Alban) passen perfect bij het verhaal van Charlot.
Hij bewees met name met Miss Endicott al eerder dat zijn tekenwerk zich heel goed leent voor wat gevoelige verhalen; in De wezentrein komt dat nóg beter tot zijn recht dan in Miss Endicott.
Zowel de volwassen Joey, Jim, Lisa en Harvey als hun jeugdige uitvoeringen worden heel geloofwaardig op papier gezet. Harvey is al kind al net zo'n geslepen opportunist als zijn latere ik, Jim is als oude man nog steeds zo besluiteloze goedzak.
De eerste cyclus biedt iets meer verrassingen dan de tweede, maar deze vier albums blijven tot het eind boeien en kennen een ontroerend slot.
De meeste strips worden gelezen door mannen, maar De wezentrein is zo'n strip die voor beide sexen een aanrader is...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!