Recensie Arzak 1 Landmeter
door Moebius



 

Er is – onverwacht – toch nog een nieuw stripboek verschenen van de dit jaar overleden stripmeester Moebius: Arzak.
Arzak? Dat lijkt verdacht veel op Arzach, één van de strips waarmee Moebius eind jaren zeventig furore maakte. Als Jean Giraud was hij zijn stripheld Blueberry zat en vond voor zichzelf een nieuwe tekenstijl en een ander genre strips uit.
En een alter ego: Moebius (vernoemd naar de ring). Aanvankelijk waren de strips die hij als Moebius aan de man bracht wat stuurloos, maar Jean Giraud was teveel een vakman om te blijven zwalken. Zijn oeuvre als Moebius is ondertussen minstens zo indrukwekkend als dat wat hij onder zijn geboortenaam Giraud maakte, al spreken beide een compleet ander soort stripliefhebber aan.

 


Arzach was eerlijk gezegd één van zijn wazigste strips. Tekstloze verhalen waarin we een man met een conisch hoofddeksel op een betonvogel wat heen en weer zagen vliegen. Experimenteel, dus daarom kon 't... Mooi getekend, dat wel, maar begrijpen deden we 't niet echt.
Volgens uitgeverij Oog & Blik ontsluiert 'Moebius de allerlaatste geheimen die hij al sinds het verschijnen van het eerste verhaal over Arzak, begin jaren tachtig, geheim hield' in dit album. 'Absoluut onmisbaar voor elke stripliefhebber', voegen ze er nog aan toe.
Beiden zijn niet waar!
Arzak 1: Landmeter
plaatst een aantal scènes die in Arzach tot niets leken te leiden weliswaar in een context, maar als geheel werpt het boek meer vragen op dan ze beantwoordt, want Moebius had deze strip gepland op twee delen, een plan dat door zijn overlijden kortgesloten werd.
Daarmee is het een boek geworden voor liefhebbers en verzamelaars van het werk van Moebius. Iets voor completisten en zeker niet onmisbaar voor 'elke stripliefhebber'.

 


Dat gezegd hebbende: Arzak is zeker niet Moebius' slechtste werk!
Het blijkt eens te meer dat de man kan (kon) vertellen, prachtige tekeningen afleverde en in ruime mate over fantasie en eigengereidheid beschikte. Kijk maar eens naar het ongebruikelijk grote formaat van het album (past in geen enkele boekenkast) en de typische maar zeer fraaie inkleuring.
Moebius heeft de geheimen van Arzach helaas meegenomen zijn graf in, wat ons overblijft is een indrukwekkend oeuvre en een laatste onvoltooid verhaal. Een verhaal dat smaakt naar meer, maar waar we het helaas mee zullen moeten doen...

 


(HH)