Recensie Ars Magna 1
Raadsels
door Jovanovic & Alcante

 

 

Schatzoeken en Nazi's, het is een goede combinatie, zoals de eerste drie films van Indiana Jones ons leerden. Niet helemaal zeker van de houdbaarheid van hun beoogde Duizendjarige Rijk zijn Nazi's in heel wat strips – in navolging van George Lucas – op zoek naar magisch geladen artefacten om hun heerschappij te bestendigen. De lans van Longinus, de lijkwade van Turijn of – zoals in dit verhaal – de Ars Magna. Wat dat precies is, dat vindt schrijver Alcante nog te vroeg om te onthullen, maar wel doet hij uit de doeken dat het stamt uit de tijd van de Kruistochten. In recentere jaren is het door een groepje Vrijmetselaars weer opgeduikeld en in bewaring genomen. De Nazi's hebben er lucht van gekregen en ze zijn één van hen, Dr. Kessel, op het spoor. Na een huiszoeking denken ze de Ars Magna in handen te hebben, maar ze vinden slechts een papiertje met daarop een raadsel. Liever dan zijn mond voorbij te praten stort Kessel zich uit het raam en zit er voor de Duitsers niets anders op dan de grijze cellen aan het werk te zetten.
Zij zijn echter niet de enigen die achter de Ars Magna aanzitten. Ook een verzetsgroep is het op 't spoor. Dankzij de – aanvankelijk onvrijwillige – medewerking van Philippe Cattoir maken ze een goede kans de Duitsers voor te zijn. Philippe is geen mannetjesputter, zoals de andere verzetslieden, maar leraar. Hij spreekt Latijn en heeft zijn halve leven met zijn neus in de boeken gezeten. De ideale man om de raadsel rond de Ars Magna te ontsluieren...

Wat volgt is een Dan Brown-achtig avontuur, waarbij de Duitsers en het verzet elkaar op de hielen zitten bij het ontrafelen van het mysterie. Het eerste deel Raadsels is nog maar een opmaat voor het echte avontuur, maar schrijver Alcante (Jason Brice, Rani en recentelijk XIII Mystery 4 Kolonel Amos) steekt goed van wal en je zit er meteen middenin.
Tekenaar Jovanovic (die we kennen van Geheimen: De slang onder het ijs en het tevens met Alcante gemaakte Jason Brice) blinkt uit in zijn gedetailleerde decors en zijn grafische weergave van de diverse gebouwen. Jovanovic heeft zich duidelijk goed gedocumenteerd. Het kostte me geen enkele moeite om uit dit boek een mooie plaat te selecteren om onderaan deze recensie te plaatsen. Heel veel schwung zit er niet in Jovanovic's figuren, hij is meer van de haast fotografisch realistische weergave. Deze strip zit hem als gegoten.
Kortom: Het ziet er goed uit voor Ars Magna....


(HH)