Recensie Een nacht met volle maan HC
Hermann & Yves H.

Het vader en zoon-team van Hermann en Yves Huppen draait op volle toeren. Schreef Hermann sinds hij met Jeremiah begon vrijwel al zijn verhalen zelf, tegenwoordig laat hij dat doorgaans over aan zoon Yves, die opereert onder het pseudoniem Yves H.
Ze vormen een gezellig stel. Hermann staat al jaren bekend als een ouwe chagrijn. De appel valt – als we Yves H. op zijn verhalen mogen beoordelen – niet ver van de boom. Ook Een nacht met volle maan is weer geen vrolijke vertelling geworden!

Een groepje jongeren denkt een gemakkelijk kraak te kunnen zetten. Even een kluisje plunderen van een bejaard echtpaar.
Net als in De bloedbruiloft, dat Hermann samen met Jean Van Hamme maakte, loopt de zaak gruwelijk uit de hand.
Het verhaal heeft niet veel om het lijf, maar Hermann & Yves weten qua sfeer en spanning uit het gegeven te persen wat er in zit.
We gaan van het licht naar het donker. Wat zeg ik... Inktzwarte duisternis. Uiteindelijk breekt de dag weer aan en staan we weer in het volle licht. Even knipperen om weer te wennen aan het zonlicht.
Helemaal hetzelfde wordt het nooit meer...

Het tekenwerk van Hermann is wat routineus, maar ondanks dat is Een nacht met volle maan weer een goed album.

(HH)