Recensie Achtste continent 1 - Edgar Allen Poe - De laatste nachtmerrie HC
Vila & Collignon

In de reeks Achtste continent gaan stripauteurs proberen beroemde schrijvers te plaatsen binnen de context van hun eigen verhalen. Jules Verne zal dus in deel 2 een wonderbaarlijke reis ondernemen en Jack London in deel 3 een bizarre scheepsreis. Maar eerst bijt Edgar Allan Poe de spits af met De laatste nachtmerrie. De laatste dagen van Edgar zijn een beetje een mysterie (al is het waarschijnlijk dat-ie gewoon apestoned of stomdronken ergens in de goot lag te verkommeren) en daar is al het nodige over gespeculeerd. In dit boek vlucht hij in de armen van een prostituee als bovennatuurlijke vijanden hem op de hielen zitten omdat hij een groot geheim kent en openbaar wil maken.
Daar gaan we weer...
Wat volgt is een boel ge-hocuspocus rond de eerste roman van Poe: De avonturen van Arthur Gordon Pym.
Matena's De laatste dagen van Edgar Allan Poe (zelfde truc) is stukken beter, maar het allerbest kun je gewoon Poe's werk zélf lezen.
Hopelijk weerstaat de volgende striptekenaar die zich aan Poe wil wagen de drang tot hineininterpretieren en verwerkt hij Poe's buitengewone verhalen regelrecht in stripvorm. Die zijn namelijk - zoals Creepy's Edgar Allan Poe Special jaren geleden al bewees - sterk genoeg en lenen zich uitstekend voor een vertaling naar de negende kunst...

(HH)