Recensie Korrigans deel 1 t/m 4 HC
Mosdi & Civiello

Ierland, provincie Ulster 1100 na Christus. Het is noodweer op Samain, heel lang geleden heette zo de jaarwisseling voor de vroege voorouders van Luaine, haar ouders en grootvader. Deze vier reizen met paard en wagen over een smalle kustweg in de stromende regen. Een huiveringwekkend decor, temeer omdat volgens de overlevering tijdens Samain de poorten opengaan die de mensenwereld verbinden met die van de magische wezens. Een plotseling neervallend rotsblok treft het reizende gezelschap. Als Luaine weer bij bewustzijn komt ziet ze twee dwergen, Eolas en Emer zogenaamde Korrigans. Haar vader is dood en haar moeder en opa zijn meegenomen door de Cluricauns als buit voor de grote tovenaar Balor – haar opa – en als smakelijk hapje houden de Cluricauns haar moeder voor zichzelf. Iets waar Balor achteraf allerminst over te spreken blijkt. Als de kaboutergemeenschap verneemt dat Eolas en Emer heimelijk de mensenwereld hebben bezocht en godbetert ook nog Luaine meegebracht die ze uit de klauwen van de monstertjes hebben gered zijn de rapen gaar. Het is duidelijk dat dit nare gevolgen zal hebben. Wat te doen? Een verrassingsaanval moet de moeder bevrijden en een evacuatie het kaboutervolk in veiligheid brengen zo besluit de vergadering onder leiding van de kabouterkoningin. Om het een en ander goed te maken melden Eolas en Emer zich aan om samen met Luaine, die per se mee wil, de gevaarlijke tocht te ondernemen om het volk van de Tatha de Danann om hulp te vragen. Dan volgt een ware queeste met elfen, monsters, toverdranken, draken, immense gevaren en zelfs complete veldslagen. Een hoog Lord of the Rings-gehalte kan niet ontkent worden. Niet verwonderlijk omdat er uit een soortgelijke bron – het rijke Keltische sagen en legenden verleden – wordt geput. Toch is het leuk en boeiend om te lezen zeker als je het verhaal dat met boek 4 is afgelopen in een ruk kunt uitlezen. Vanwege de vele vreemde namen beslist aan te bevelen. Het tekenwerk is zonder meer fenomenaal. Soortgelijke strips als De Huurling verbleken hierbij volkomen.
Een prachtig sprookje dat je vaker moet lezen omdat het gedetailleerde tekenwerk uitnodigt om er nog uren en uren boven zitten te dromen.

(FTH)